Πέντε κυβερνήσεις χωρών-μελών του ΝΑΤΟ (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Γερμανία και Νορβηγία) εξεδήλωσαν επίσημα την επιθυμία τους για την απομάκρυνση αμερικανικών οπλικών συστημάτων από τα εδάφη τους. Οι πέντε αυτές χώρες θα ζητήσουν την επικύρωση της τοποθέτησής τους από όλες τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ πριν τη συνάντηση του Μαϊου στη Ν. Υόρκη.

Ο Ολλανδός πρωθυπουργός περιέγραψε αυτή την κατάσταση ως μια απόπειρα να αρπάξουν την ευκαιρία που δίνεται από τη πρόσφατη έκκληση του Προέδρου Ομπάμα για αποπυρηνικοποίηση του πλανήτη.

Αυτή δεν είναι σαφώς μια εφικτή κατάσταση ωστόσο τα πλεονάζοντα ή άσχετα αμερικανικά οπλικά συστήματα δεν έχουν θέση στην Ευρώπη σήμερα. Ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε πριν 20 χρόνια. Οι αμερικανικές κυβερνήσεις θα έπρεπε τουλάχιστον να προσέξουν ότι αυτά τα όπλα δεν είναι επαρκώς και κατάλληλα ασφαλισμένα. Μια από τις εμμονές της Ουάσιγκτον ήταν πάντα η απειλή της κλοπής πυρηνικών όπλων από τρομοκρατικούς κύκλους.

Η πολιτική σπουδαιότητα αυτής της ευρωπαϊκής ενέργειας θα πρέπει να συσχετιστεί με τη πτώση της Ολλανδικής κυβέρνησης συνασπισμού στις 20 Φεβρουαρίου και που προήλθε από τη διαφωνία απέναντι στο αίτημα του ΝΑΤΟ για συνέχιση της ολλανδικής συμμετοχής στον παρατεινόμενο πόλεμο στο Αφγανιστάν.

Οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση, αναμένεται να αποσύρει τους στρατιώτες της  που αποτελούν μέρος της νατοϊκής συμμαχικής δύναμης στο Αφγανιστάν από το 2006. Οι Ολλανδοί σήμερα διαθέτουν 1.600 στρατιώτες στο Αφγανιστάν ενώ έχουν σημειώσει 21 απώλειες.

Στη Γερμανία, η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ συνεχίζει να αντιστέκεται στη διογκούμενη λαϊκή πίεση για απόσυρση των γερμανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν. Οι Καναδοί παράλληλα έχουν αποφασίσει  ότι έχουν ήδη κάνει πολύ περισσότερα απ΄όσα τους αναλογούν και έχουν ορίσει την απόσυρση για το 2011. Οι Βρετανοί, ως συνήθως, διαθέτουν τη μεγαλύτερη δύναμη στο Αφγανιστάν μετά τους Αμερικανούς, ωστόσο η πολιτική βάση στη Βρετανία εξασθενεί καθημερινά. Οι Γάλλοι έχουν ειδικές δυνάμεις που δρουν στο Αφγανιστάν. Όμως η συμμετοχή των περισσότερων κρατών μελών του ΝΑΤΟ είναι συμβολική και αυτό είναι η απάντηση στην επίκληση του άρθρου 5 του Συμφώνου που έκαναν οι ΗΠΑ το 2001, ζητώντας στήριξη απ΄ όλα τα μέλη.

Map of AfghanistanΟι ΗΠΑ επενδύουν πολλά χρήματα στην επιδότηση της συμμετοχής μικρών χωρών μελών του ΝΑΤΟ   στο Αφγανιστάν και προβάλλει το θέμα ως επιχείρηση πραγματικά συμμαχική αλλά η πολιτική και δημόσια υποστήριξη του πολέμου από τους λαούς των χωρών μελών του Οργανισμού φθίνει ενώ περιέχει και πολλή αγανάκτηση, καθώς πολύ λίγοι πιστεύουν ότι η αποστολή έχει αυθεντικούς και γνήσιους σκοπούς. Η εγκαθίδρυση δημοκρατικών καθεστώτων στη Κ.Ασία ως τρόπος καταστροφής της Αλ-Κάϊντα και εξαφάνισης της τρομοκρατίας θεωρείται σαν μια ακόμα περίπτωση ευσεβούς πόθου των ΗΠΑ.

Η νατοϊκή επίθεση στη Marjah που ξεκίνησε στις 13 Φεβρουαρίου θα δώσει στους ίδιους τους  Αμερικανούς μια απάντηση για το εάν η εποχή Ομπάμα καιη στρατηγική Petraeus θα συνεχίσει να είναι αποτελεσματική.

Εάν η επιχείρηση στη Marjah αποτύχει, ο Πρόεδρος θεωρητικά θα βρεθεί σε μια θέση να ομολογήσει ότι έχει κάνει το καλύτερο δυνατό με τη στρατηγική που οι στρατηγοί και το οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Πενταγώνου του έχουν υποδείξει.  Η ώρα της απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν έχει φτάσει, όπως είχε ο Πρόεδρος Ομπάμα υποσχεθεί στους προεκλογικούς του λόγους.

Στη πολιτική πρακτική όμως, είναι πολύ πιθανό να αποδειχθεί αδύνατο για τον ίδιο λόγο που ήταν αδύνατο για τον Ρ. Νίξον να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από το Βιετνάμ.

Ο Μπαράκ Ομπάμα είναι πιθανό να κρίνει ότι δεν είναι εύκολο να κηρύξει το πέρας ενός πολέμου, ειδικά  όταν το Κογκρέσο είναι  γεμάτο με ψευτο-ήρωες που είναι έτοιμοι να «αφρίσουν» σε περίπτωση «υποχώρησης» στη τρομοκρατία. Ο Ομπάμα μάλλον θα ανακαλύψει, όπως και ο προκάτοχός του, ότι μόλις παρατείνεις ένα πόλεμο έχεις κλείσει τις πόρτες πίσω σου.

Κάντε ένα σχόλιο