Οι τύποι των αεροσκαφών αυτών Α-10 και ΟΑ-10 (Thunderbolt) σχεδιάστηκαν για αεροπορικές επιθέσεις εναντίον στόχων ξηράς, κυρίως εναντίον τεθωρακισμένων. Μπορούν να παραμείνουν στο πεδίο της μάχης καραδοκώντας για μια επικείμενη επίθεση και φτάνουν σε ύψη χαμηλότερα από 300 μέτρα ενώ μπορούν να δρουν και τη νύχτα εάν οι χειριστές φορούν τα κατάλληλα γυαλιά.
Το αεροσκάφος αυτό συνδέεται με το θέμα του εκφυλισμένου Ουρανίου μέσω του εφτάκανου πυροβόλου GAU-8 Avenger που διαθέτει και το οποίο χρησιμοποιεί τα PGU-14/API βλήματα που αναλύσαμε. Το πυροβόλο αυτό σχεδιάσθηκε ειδικά για χρήση εναντίον των τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης και άλλων θωρακισμένων στόχων. Ένας τυπικός φόρτος μάχης του GAU-8 είναι 1.100 βλήματα των 30 mm είτε εκφυλισμένου Ουρανίου (PGU/14) είτε εκρηκτικά (PGU-13/B). Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ταχύτητα βολής των GAU-8 φτάνει τα 1.100 βλήματα το λεπτό. Συνεπώς ένα διαρκές πάτημα της σκανδάλης για (περίπου) 60 δευτερόλεπτα θα αδειάσει το πυροβόλο. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο εύκολο είναι να εξαντλήσει κανείς όλα τα πυρομαχικά (1.100 βλήματα) σε κάθε αποστολή.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, τα 148 Α-10 που είχαν παραταχθεί για μάχη, έκαναν 8.077 αποστολές χρησιμοποιώντας 783.514 βλήματα DU. Σύμφωνα με το σενάριο αυτό αφού κάθε βλήμα έχει 330 g DU θα έχουμε συνολική ποσότητα 259 τόνους DU στην περιοχή του Ιράκ. Εάν όμως αγνοήσουμε τα επίσημα στοιχεία της Συμμαχίας για τον αριθμό των βλημάτων και πάρουμε το χειρότερο σενάριο, δηλαδή τα Α-10 να αδειάζουν το πυροβόλο GAU-8 σε κάθε αποστολή, τότε εβλήθησαν (το πολύ) συνολικά 8.884.700 βλήματα DU δηλαδή (περίπου) 2.932 τόνοι DU.

YouTube Preview Image YouTube Preview Image
Κάντε ένα σχόλιο