Ψηλαφούμε την απελπισία στα πρόσωπα των ανθρώπων κάθε ηλικίας και ιδίως των νέων. Χρόνια δίσεχτα και μήνες οργισμένοι. Όμως πέραν της ελπίδας «ισχυρόν και άμαχον απόγνωσις όπλον» (=δυνατό και ακατανίκητο όπλο η απελπισία) έγραψε ο Μέγας Φώτιος. Αλλά όπως κάθε όπλο, χρειάζεται επιδέξιους χειριστές. Γι’ αυτό το κράτος πρέπει να υπερβεί τις διαχρονικές αγκυλώσεις του. Τώρα! Όμως τα έργα και οι ημέρες της εξουσίας δεν προοιωνίζονται το ποθούμενο. Ο μόνος κυβερνητικός τομέας, που δείχνει να λειτουργεί είναι αυτός της επικοινωνίας, κοινώς προπαγάνδας. Κυβερνάει η Τρόικα. Κυβερνάει το ΔΝΤ. Ο κοσμάκης περίμενε φτηνότερα είδη πρώτης ανάγκης και αυτοί του έδωσαν φτηνές και γρήγορες απολύσεις. Αγάλι – αγάλι, ξεφουρνίζουν τις αμφίσημες προβλέψεις του Μνημονίου το οποίο τα σκληρότερα των μέτρων τα επένδυσε μ’ αυτό που λέγεται «δημιουργική ασάφεια».

Η ανεργία ενδημεί και εκρήγνυται. Τώρα έρχονται και οι τζάμπα απολύσεις. Ήτανε στραβό το κλήμα, τόφαγε και το υπομονετικό γαϊδουράκι. Ολόκληρο το δίκαιο της εργασίας καρπός σκληρών αγώνων των εργαζομένων τα τελευταία 50 χρόνια το εκτελούν εν ψυχρώ. Θα αυξήσουν λένε 50% τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων μα έχουν πτώση 35% (Μάρτιος) της κατασκευαστικής δραστηριότητας. Ξέρουν τελικά τι τους γίνεται;

Ακόμη ο λαός δεν εξεγέρθηκε, αλλά έννοια τους ένα βήμα απέχει από του να τους πάρει με τις πέτρες. Κυριολεκτικά και όχι μόνο λεκτικά. Λεκτικά το κάνει ήδη και μάλιστα επί δικαίους και αδίκους.

Εμείς έχουμε υποστηρίξει εξ’ αρχής την αναδιαπραγμάτευση ή σε άλλη διατύπωση αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτό δεν σημαίνει πτώχευση όπως πολλοί παρερμηνεύουν.

Ο Αμερικανός οικονομολόγος Στήβ Χάνκε που διαχειρίσθηκε την αναδιάρθρωση του χρέους του Ντουμπάϊ συμβούλευσε ήδη τα βέλτιστα στους ημετέρους (Βήμα 6/6/10) οι οποίοι ως την ώρα ουκ ηβουλήθησαν συνιέναι. Ο Χάνκε διαλύει και όλες τις πρωτόγονες φοβίες περί εκδίωξης από την Ευρωζώνη, πρόκλησης εσωτερικού πανικού, διακινδύνευσης των καταθέσεων, κατάρρευσης του ελλαδικού τραπεζικού συστήματος κ.λ.π.

Υπήρξαν και συνεχίζονται μοιραία λάθη. Ο διά χειρός μας διεθνής διασυρμός της χώρας τραυμάτισε την πιστοληπτική της ικανότητα και την γενικότερη αξιοπιστία της. Βγάλαμε με τα ίδια μας τα χέρια τα μάτια μας. Και τώρα αόμματοι δεν βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας να πάρουμε γενναίες αποφάσεις.

Σημαντικές οι ειδωλοκλαστικές προτάσεις του Μίκη Θεοδωράκη (ΠΑΡΟΝ 6/6/10) που αν εξειδικευθούν μπορούν και κατά στάδια να πραγματωθούν. Εμείς θα επιμείνουμε στη δική μας ρεαλιστική και απολύτως εφικτή πρόταση αναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Είναι αμοιβαία – και για τους δανειστές – επωφελής (τεκμηριωμένη ανάλυση Δ. Παπαδημητρίου, Καθημερινή 6/6/10).

Είναι πλέον ή βέβαιο ότι υπό την μέγγενη του Μνημονίου δεν υφίσταται καμία λογική πιθανότητα αποπληρωμής του χρέους και απαλλαγής της χώρας από τα δεσμά της Τρόϊκας. Το περιβόητο σχέδιο διάσωσης μεγεθύνει το δανεισμό. Το πρωτογενές έλλειμμά μας είναι δυστυχώς διατηρητέο, ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα εξυπηρετεί αποκλειστικά το χρέος διογκώνοντάς το ταυτόχρονα τουλάχιστον κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες. Εξ άλλου για να πετύχει η χώρα ένα σταθερό ποσοστό χρέους επί του ΑΕΠ χρειάζεται πλεόνασμα προϋπολογισμού 10%, ρυθμοί και αριθμοί αντικειμενικά απίθανοι (Παπαδημητρίου ενθ’ αν.).

Δεδομένου ότι μια χρεοκοπία της Ελλάδος έχει ραγδαία επεκτατικά και μάλλον δραματικά αποτελέσματα στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, τη Βρετανία την Ιρλανδία και όχι μόνον η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι λύση για όλους. Στο Ντουμπάϊ ο Χάνκε πέτυχε να συρρικνώσει τις απαιτήσεις των πιστωτών από 23, 54 δισ. δολ. στα 14, 4 και να επιμηκύνει τον χρόνο αποπληρωμής σε 5 χρόνια τα αμέσως απαιτητά 4,4 δισ.δολ. και σε 8 χρόνια τα υπόλοιπα. Ενώπιον της απειλής μιας σφόδρα πιθανής πτώχευσης όπου οι πιστωτές χάνουν τα πάντα, είναι βέβαιον και με τον γενικότερο κίνδυνο του ντόμινο ότι θα συναινέσουν. Μεγαλύτερος χρόνος αποπληρωμής και χαμηλότερο επιτόκιο είναι το ρεαλιστικά ζητούμενο.

Η Ελλάδα υπολογίζουν (Ουάϊνμπεργκ – Παπαδημητρίου ένθ’ αν) θα χρειασθεί 240 δισ. ευρώ την επόμενη 5ετία, από τα οποία 90 για τόκους. Απαραίτητη η αναδιάρθρωση των ομολόγων που λήγουν σήμερα σε ενιαίο 25ετές ομόλογο αυτοαπόσβεσης με επιτόκιο 4,5 % που εξοικονομεί σε 5 ½ χρόνια 140 δισ. ευρώ.

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!

Μπορούμε να κερδίσουμε το στοίχημα. Ο Βίκτωρ Χάνσον μας θύμισε πρόσφατα ότι η παρούσα χρηματοπιστωτική κατάρρευση ωχριά μπρος στα 400 – 500 χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, τη Μικρασιατική Καταστροφή, την τριπλή Κατοχή, τον Εμφύλιο και την ευάλωτη θέση μας στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Ο ξένος διανοητής εμπιστεύεται στον διαχρονικό ηρωϊσμό των Ελλήνων.

Αν καταφέρουμε να μην τον διαψεύσουμε, θα κερδίσουμε το στοίχημα.

Κάντε ένα σχόλιο