Τα θεμέλια της σύστασης των τρομοκρατικών οργανώσεων, αποτελούσαν τα πολιτικά ,κοινωνικά, και οικονομικά πλαίσια , τα οποία και ήθελαν να αλλάξουν, μέσω της ένοπλης επανάστασης., άλλες φορές με βάση την υποστήριξη μέρους της λαϊκής αποδοχής (π.χ I.R.A) τις περισσότερες όμως με την θεώρηση ότι απολαμβάνουν της εύνοιας του κοινωνικού συνόλου ή μέρους αυτού ενεργώντας εξ΄ονόματος του καταπιεσμένου ατόμου και εναντίον ενός μη Δημοκρατικού κράτους (π.χ Ερυθρές Ταξιαρχίες, 17Ν)

Εάν κάποιος προσπαθούσε να εξηγήσει τον όρο τρομοκρατία θα κατέληγε ότι είναι η παράνομη χρήση βίας κατά ατόμων ή εγκαταστάσεων με σκοπό τον εκφοβισμό και τον εξαναγκασμό μιας κυβέρνησης, του πληθυσμού, η οποιουδήποτε τμήματος τους, με σκοπό την επιδίωξη πολιτικών ή κοινωνικών στόχων.

Στην σημερινή Δυτικοευρωπαϊκή κοινωνία τα ερείσματα της ένοπλης επανάστασης για την αλλαγή των πολιτικών , κοινωνικών και οικονομικών δρώμενων, έχουν πλέον φθίνει, λόγω της ισχυρής και καθολικής αποδοχής των πολιτών στα εφαρμοζόμενα μοντέλα διακυβέρνησης της Δημοκρατίας στα Δυτικοευρωπαϊκά κράτη .

Η Τρομοκρατία έχει απολέσει πλέον τα συστατικά που την δημιούργησαν, σε ότι αφορά την ένοπλη επανάσταση, για τον δρόμο της αλλαγής πολικών, κοινωνικών και οικονομικών στόχων, μόνο και μόνο λόγω της εφαρμοζόμενης Δημοκρατίας.
Δεν είναι δυνατόν σε Δημοκρατικά πολιτεύματα, η τρομοκρατία να βρει πλέον πρόσφορο έδαφος

Τελευταίο οχυρό της Τρομοκρατίας αποτελεί πλέον μόνο η Θρησκεία .
Λέγοντας Θρησκεία, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να μην παρασυρθούμε σε βιαστικά συμπεράσματα, ότι η Θρησκεία οδηγεί ή δικαιολογεί πράξεις βίας .
Οι τρεις βασικές μονοθεϊστικές θρησκείες , Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Μωαμεθανισμός , αποστρέφονται την βία και την αποκηρύσσουν σαφέστατα.

Στην ερμηνεία όμως των γραπτών λόγων των θρησκειών αυτών, πολλοί εφαρμοστές και κήρυκες, βρίσκουν πεδία που είναι δυνατά στην διαστρέβλωση του ιερού λόγου, για την εξυπηρέτηση των σκοπών τους.

Αντικείμενο έρευνας, αποτελεί η οπτική γωνία, ότι σε ότι αφορά την ύπαρξη ισχυρών τρομοκρατικών οργανώσεων, όλες είναι στο θρησκευτικό τόξο του Ισλάμ
Γιατί όμως; Τι είναι αυτό που οδηγεί και τρέφει την τρομοκρατία στους Ισλαμιστές;

Σαν πρώτο γεγονός μπορούμε να πούμε, ότι δεν υπάρχει Δυτικοευρωπαϊκό Δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης σε κανένα Ισλαμικό κράτος .
Εξετάζοντας το θέμα., εξετάζοντας την βασική αρχή και βασική διαφορά των 2 θρησκειών: του Χριστιανισμού και του Ισλαμισμού θα παρατηρήσουμε ότι ενώ ο Χριστιανισμός βασίζεται στην επιλογή , ο Ισλαμισμός βασίζεται στην υποταγή.

Βασικός λόγος της εδραίωσης της Δημοκρατίας στην Δυτικοευρωπαϊκή κοινωνία , είναι το μοντέλο θρησκείας που κυριαρχεί στην κοινωνία, ο Χριστιανισμός, δημιουργώντας κοινωνικοπολιτική κουλτούρα που έχει μάθει να πιστεύει θρησκευτικά στην επιλογή .( π.χ Κίνημα Λούθηρου)

Σε αντίθεση, στα Ισλαμικά κράτη το μοντέλο θρησκείας που κυριαρχεί στην κοινωνία έχει μάθει να πιστεύει θρησκευτικά στην υποταγή ( αναλλοίωτο Δόγμα)

Αυτό και μόνο δημιουργεί κοινωνικές δομές με δημοκρατικές ελλείψεις και καταπιεστικές συνθήκες για ολόκληρα μέρη πληθυσμού των κοινωνιών αυτών, όπως π.χ την έννοια του ρόλου των γυναικών τόσο στα κοινωνικά δρώμενα όσο και στην νομοθετική προστασία του αδυνάτου καθώς και στην νομοθετικό πλαίσιο που ασχολείται με την παραβατικότητα και την αρχή του σωφρονισμού.

Το κοράνι, το ιερό βιβλίο τους, είναι ένα κείμενο το οποίο κηρύσσει την φιλευσπλαχνία του Αλλάχ (Θεού) . Είναι επίσης και ο τρόπος ζωής του σωστού Μουσουλμάνου. Ο γενικός ορισμός όλων πλην μουσουλμάνων, σαν απίστους και η επί τούτου παρερμηνεία μέρους σουριών του Κορανίου ,περί ιερού πολέμου, δίνει το βασικό συστατικό τους φανατικούς μουλάδες, για την εκμετάλλευση των νέων ανθρώπων-πιστών του Ισλάμ και την εμπλοκή τους σε τρομοκρατικές ενέργειες.

Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι Αρχηγοί και σημαίνοντες προσωπικότητες στον χώρο του Ισλαμικού φονταμεταλισμού και τρομοκρατικών ομάδων , είναι μορφωμένοι σε «Δυτικά» Πανεπιστημιακά Ιδρύματα .

Με την εκμετάλλευση της γνώσης , διαστρεβλώνοντας τις διδαχές του κορανίου διαμορφώνουν το νου στους νεαρούς οπαδούς τους στην ανάγκη της ένοπλης αντίστασης κατά των τους άπιστων, βασική διαφορά με την ένοπλη επανάσταση των τρομοκρατικών ομάδων της Δυτικής Ευρώπης .

Εάν κοιτάξουμε στην τελευταία τρομοκρατική επίθεση στο Μετρό του Λονδίνου, διαπιστώνουμε ότι οι « πιστοί» ήσαν άτομα νεαρής ηλικίας, που είχαν μεγαλώσει στο Λονδίνο, στη μουσουλμανική κοινότητα , άτομα τα οποία είχαν επαφές με θρησκευτικούς κήρυκες του κορανίου στο εξωτερικό .

Ο Φονταμεταλισμός στο Ισλάμ θα τροφοδοτεί επί καιρόν την έννοια της, στην ανάγκη της ένοπλης αντίστασης κατά των τους «άπιστων», με αποτέλεσμα την ύπαρξη απειλής για την φυσική ασφάλεια των κατοίκων των δυτικοευρωπαϊκών χωρών.

Η ανάγκη βοήθειας , εξαφανίζοντας κάθε προσπάθεια κοινωνικού ρατσισμού και συνυπευθυνότητας για τις τρομοκρατικές πράξεις ομοθρήσκων τους. και στήριξης προς στους μουσουλμάνους που ζουν ανάμεσα μας, είναι απαραίτητη, έτσι ώστε να είναι αρρωγοί στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας..

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή, Οκτώβριος 24th, 2010 στις 00:53 στην κατηγορία ΒΙΑ & ΕΓΚΛΗΜΑ, ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να αφήσεις ένα σχόλιο, ή ένα trackback από το site σου.