Μιλώντας για τους 15.000 επαγγελματίες οπλίτες σε συνέντευξή του ο ΑΝΥΕΘΑ δήλωσε: Δεν είναι όλοι συμβασιούχοι. Πολλοί από αυτούς, ήδη έχουν μονιμοποιηθεί γιατί έχουν ολοκληρώσει τον 7ετή κύκλο εργασίας και αξιολογούμενοι έχουν ενταχθεί πλέον, ως μόνιμο προσωπικό, στις ένοπλες δυνάμεις. Δεν έχουν τίποτε πραγματικά να φοβούνται στο εργασιακό τους μέλλον. Είναι πολύτιμα στελέχη στις Ένοπλες Δυνάμεις, επιτελούν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Ο θεσμός του επαγγελματία οπλίτη, που όλοι τον υπερασπιστήκαμε, ήρθε να καλύψει τη συνεχώς μειούμενη στρατιωτική θητεία στις Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν έχουν να φοβηθούν απολύτως τίποτε, συνεχίζουμε με την ίδια πολιτική απέναντι στα στελέχη, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στην ίδια συνέντευξη ανέφερε τα εξής

Για την επίσκεψη εκπροσώπων του ΔΝΤ:

Παρά την κρίση, είμαστε στο τέλος μιας δύσκολης χρονιάς και πρέπει να ολοκληρώσουμε ένα σύνολο μεταρρυθμίσεων και αλλαγών και να βάλουμε τις βάσεις για το 2011, το οποίο θα είναι εξίσου δύσκολο όσον αφορά τις δομικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχουμε συμφωνήσει με τους εταίρους μας. Άρα λοιπόν, κάνουμε έναν απολογισμό του 2010 με τους εταίρους μας. Βάζουμε τις βάσεις και το πλαίσιο, για να συνεχίσουμε το 2011,

στο ευρύτερο πλαίσιο της συμφωνίας που έχουμε με τους εταίρους, στο πλαίσιο των εξελίξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενόψει βεβαίως των μεγάλων θεμάτων, που πρέπει να συζητηθούν και ελπίζω να βρεθούν αξιόπιστες και αποτελεσματικές λύσεις, εννοώ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής του Δεκεμβρίου.

Για να είμαστε ειλικρινείς, η χώρα έχει προβλήματα, βεβαίως δεν θέλω να βλέπω τη χώρα μου να τη θεωρούν τον μεγάλο ασθενή. Έχουμε προβλήματα αλλά ο μεγάλος ασθενής είναι άλλος. Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η αδυναμία αντίληψης των μεγάλων προκλήσεων και των προβλημάτων που έχουμε να διαχειριστούμε στο οικονομικό και νομισματικό επίπεδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο μεγάλος ασθενής είναι το διεθνές χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα. Άρα η ιατρική και οι θεραπείες οφείλουν να προσανατολιστούν εκεί που πραγματικά βρίσκεται η πηγή της ασθένειας.

Για το νομοσχέδιο για τα εργασιακά:

Ήδη έχουν επέλθει αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Ήδη έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Στις επιχειρήσεις ήδη εφαρμόζονται, πάρα πολλές από αυτές τις προβλέψεις και τις ρυθμίσεις, που σήμερα ουσιαστικά εξορθολογίζονται και ενσωματώνονται σε ένα ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο.

Θα έλεγα ότι σήμερα είμαστε πιο κοντά με ρεαλιστικό τρόπο στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που δεν θέλαμε να τη δούμε για πάρα πολλά χρόνια. Μια πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζαμε με ένα δογματισμό που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα. Αυτή είναι η κατάσταση. Δεν θέλω να βάλω διλήμματα.

Δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Δεν ήρθα εδώ να ωραιοποιήσω την κατάσταση, περνάμε μια πάρα πολύ «ζόρικη» περίοδο ως χώρα. Άρα λοιπόν, για τις εργασιακές σχέσεις, δεν θέλω να βάλω τα διλήμματα, τα οποία όμως είναι υπαρκτά.

Εδώ τίθεται και ένα ζήτημα ευρύτερης ευθύνης από την πλευρά των επιχειρηματιών. Επειδή μιλάμε όλοι για ανάληψη εθνικής ευθύνης, η κυβέρνηση την αναλαμβάνει. Όμως πρέπει και οι επιχειρηματίες, οι εκπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα, να αναλάβουν πραγματικά σήμερα τις εθνικές τους ευθύνες. Να μην περιμένουν από το κράτος, από το πολιτικό σύστημα, να μην περιμένουν από τον κόσμο της εργασίας να σηκώσουν στην πλάτη τους, όλο αυτό το δυσβάσταχτο βάρος.

Στην κυβέρνηση, δεν πιστεύουμε ότι το σοβαρό δομικό πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, θα επιλυθεί μέσα από τη συμπίεση του μισθολογικού, του εργατικού κόστους.

Ωστόσο, πρέπει να βρούμε νέες ισορροπίες στον εργασιακό χώρο και το λέω πραγματικά με συνείδηση της πολύ δύσκολης κατάστασης, που υπάρχει στον κόσμο της εργασίας και βεβαίως και στις επιχειρήσεις.

Όλοι συμφωνούμε, ότι η σημερινή κατάσταση οφείλεται, σε ένα σημαντικό βαθμό, στην κρίση του κράτους. Ότι το κράτος δεν ανέλαβε και κυρίως δεν επιτέλεσε το κοινωνικό, αναδιανεμητικό, αναπτυξιακό του ρόλο. Ουσιαστικά, είχαμε ένα κράτος αναδιανομής συμφερόντων και πελατειακών σχέσεων.

Συγχρόνως όμως, αυτή η κρίση οφείλεται, σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό και στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί ξεχνάμε τις μεγάλες ευθύνες του ιδιωτικού τομέα, ξεχνάμε ότι είχαμε, τα τελευταία χρόνια, μια βίαιη, σε πολλές περιπτώσεις, μεταφορά πλούτου από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς αυτή η μεταφορά πλούτου να μεταφράζεται σε ανάπτυξη, σε θέσεις εργασίας, σε εξωστρέφεια, σε συμβολή στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Είναι εξίσου υπεύθυνος ο ιδιωτικός τομέας, για τη βαθιά κρίση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας και τα αδιέξοδα που βιώνουμε σήμερα. Άρα λοιπόν, επανέρχομαι σε αυτό που είπα και στην αρχή ότι οι ευθύνες και των επιχειρηματιών και του ΣΕΒ και όλων αυτών που οργανώνονται και επιχειρούν στο πλαίσιο του ιδιωτικού τομέα, είναι εξαιρετικά μεγάλες. Και επιτέλους πρέπει να αναλάβουν αυτές τις ευθύνες.

Για τις μειώσεις μισθών στις ΔΕΚΟ:

Γνωρίζουμε όλοι ότι δημιουργήσαμε έναν τεράστιο όγκο επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κοστοβόρες, που δεν παρήγαν εξίσου σημαντικές δημόσιες υπηρεσίες και προϊόντα προς όφελος των πολιτών.

Θα γίνει εξορθολογισμός μισθολογικού καθεστώτος, ώστε να ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στην κοινωνική δικαιοσύνη.

Σε μια περίοδο που συμπιέζονται οι μισθοί, στον εν στενή εννοία δημόσιο τομέα, είναι κοινωνικά άδικο, να συνεχίζουμε να επιτρέπουμε τέτοιους μισθούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Για μένα είναι ένα θέμα στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης και είναι πολλές οι επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα που τα στελέχη τους δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα την οικονομική και κοινωνική κρίση, εννοώ στους μισθούς τους. Βεβαίως, θα πάει στα υψηλότερα μισθολογικά κλιμάκια.

Αν θέλουμε να διατηρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα των ΔΕΚΟ και θέλουμε, γιατί μπορούν να συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, στη δημιουργία και στην παραγωγή κρίσιμων υπηρεσιών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, τότε πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές και πρωτίστως αλλαγή στην ίδια μας την αντίληψη, που είχαμε μέχρι σήμερα για τις δημόσιες επιχειρήσεις.

Είμαι σε ένα Υπουργείο που έχουμε αμυντικές βιομηχανίες, δηλαδή επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σας λέω, πολύ απλά και ειλικρινά δεν πάει άλλο. Σωρεύουν, στο όνομα μιας κρατικοδίαιτης αντίληψης, τεράστια χρέη, τα οποία δεν μπορεί να πληρώνει ο ελληνικός λαός και ορισμένοι υψηλόμισθοι να βρίσκονται στο απυρόβλητο. Εμείς δεν θα το συνεχίσουμε αυτό. Αλλάζοντας τον ίδιο μας τον εαυτό,  οι ΔΕΚΟ θα αλλάξουν. Βλέπω μισθολογικούς καταλόγους και πραγματικά αισθάνομαι ντροπή απέναντι στους συγγενείς μου και σε όλους αυτούς που έχουν μισθούς και συντάξεις, ουσιαστικά πάρα πολύ μικρές. Αυτά τελείωσαν.

Με το όποιο κόστος, απόφασή μας είναι να τελειώσουν, αν θέλουμε να εξορθολογήσουμε, να ανασυγκροτήσουμε τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Θέλουμε, έχουμε την τόλμη, την αποφασιστικότητα και τη βούληση. Αυτό είναι η απόφαση της κυβέρνησής μας, αυτή είναι η απόφαση του Πρωθυπουργού και θα προχωρήσουμε έτσι. Κόντρα ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό, κόντρα σε εκείνα τα συμφέροντα που σωρεύτηκαν ως σκουριά, πάνω στη λειτουργία του κράτους μέχρι σήμερα.

Αποσπάσματα συνέντευξης ΑΝΥΕΘΑ κ. Π. Μπεγλίτη στην εκπομπή της «NET» «Πρωϊνή Ενημέρωση» και στους δημοσιογράφους Κ. Αρβανίτη και Μ. Κατσίμη

ΠΗΓΗ ΥΠΕΘΑ

Κάντε ένα σχόλιο