Είναι γεγονός, ότι η αμυντική βιομηχανία του ευρύτερου δημόσιου τομέα, παρουσίασε σημαντικά δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα για πάρα πολλά χρόνια. Λειτούργησε μια αντίληψη κρατικοδίαιτη, χωρίς εξωστρέφεια, χωρίς ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού, χωρίς ενσωμάτωση νέας τεχνολογίας και καινοτομία, χωρίς επενδύσεις σε εκείνον τον τομέα που καθιστά ανταγωνιστική και πλεονεκτική τη θέση της στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά αμυντικών συστημάτων, που δεν είναι τίποτα άλλο από την έρευνα και την ανάπτυξη.

Η πραγματικότητα, την οποία καλούμαστε και έχουμε την ευθύνη να διαχειριστούμε, είναι σκληρή.  Η λειτουργία των αμυντικών βιομηχανιών, στο πλαίσιο του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δεν μπορεί να συνεχιστεί με τον τρόπο που λειτούργησαν οι βιομηχανίες τα τελευταία χρόνια και που οδήγησε στη συσσώρευση σημαντικών χρεών.

Προτεραιότητα μας είναι να εξορθολογήσουμε τη λειτουργία αυτών των βιομηχανιών και είμαστε σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών, γιατί πιστεύουμε ότι μια δημόσιου χαρακτήρα αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα μπορεί να συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και κυρίως να συμβάλλει στην εθνική άμυνα της χώρας.

Η ύπαρξη μιας εθνικής  αμυντικής βιομηχανίας είναι πράγματι απαραίτητη. Ωστόσο, για να καταστεί αυτή αποδοτική, αποτελεσματική και φερέγγυα, θα πρέπει να παρακολουθεί τις επικρατούσες εξελίξεις, να προσαρμόζεται στις τρέχουσες συνθήκες, να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες, εθνικές ανάγκες.

Προκειμένου λοιπόν η αμυντική βιομηχανία να ανταποκριθεί στον πολύπλευρο ρόλο της, στις σημερινές συνθήκες, θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες με στόχο την προώθηση των συνεργασιών και συμπαραγωγών, την εντατικοποίηση της έρευνας – ανάπτυξης και καινοτομίας, την παραγωγή προϊόντων διττής χρήσης, την πολιτική εξωστρέφειας.

Σύντομα ολοκληρώνουμε το σχεδιασμό για την υλοποίηση αμυντικών προγραμμάτων στο πλαίσιο του τριετούς εξοπλιστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ώστε να συμβάλουμε κι εμείς από την πλευρά μας όχι απλώς στη βιωσιμότητα των αμυντικών βιομηχανιών, αλλά και στην αναγέννησή τους, στον εκσυγχρονισμό τους και στην ανάπτυξή τους.

Βέβαια, στις αμυντικές προμήθειες οφείλουμε να σεβαστούμε το εθνικό θεσμικό πλαίσιο αλλά και το κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού. Για τα αμυντικά προϊόντα έχουμε τη δυνατότητα, που μας παρέχει και το σχετικό άρθρο 296 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι τα μέσα του 2011, να αναθέσουμε από την πλευρά των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου μας συγκεκριμένα προγράμματα, έτσι ώστε να συμβάλουμε στη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη αυτών των επιχειρήσεων.

Επιπρόσθετα, έχουμε την ευθύνη και την υποχρέωση, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ενσωματώσουμε μέχρι το τέλος της άνοιξης του 2011 την Οδηγία 81/2009, που οργανώνει με έναν άλλο τρόπο όλη την αμυντική αγορά και τις διαδικασίες προμηθειών αμυντικών εξοπλισμών. Δεν θα είναι καθόλου εύκολα τα πράγματα γι’ αυτό πρέπει να προετοιμαστεί και ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας στο χώρο των αμυντικών βιομηχανιών. Η λογική της κρατικοδίαιτης σχέσης αμυντικής βιομηχανίας και Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Το Υπουργείο Οικονομικών, στο πλαίσιο σχετικής απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, ανέθεσε σε Σύμβουλο (KPMG Σύμβουλοι Α.Ε. σε συνεργασία με τη Δικηγορική Εταιρεία Φορτσάκης, Διακόπουλος, Μυλονογιάννης και Συνεργάτες), ο οποίος θα εξετάσει τις παραγωγικές και αναπτυξιακές δυνατότητες των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ), συμπεριλαμβανομένων των δύο θυγατρικών εταιρειών τους, και θα υποβάλλει σχετική εισήγηση. Στη βάση αυτής της εισήγησης η αρμόδια Διυπουργική Επιτροπή θα λάβει τις τελικές της αποφάσεις.

Για την ανασυγκρότηση της εταιρείας Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα ΑΒΕΕ (ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ), συντάχθηκε νέο Στρατηγικό Σχέδιο όπως ορίζει ο Ν. 3429/2005.

Τέλος, αναφορικά με την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία Α.Ε. (ΕΑΒ), σας γνωρίζω ότι έχει καταρτισθεί στρατηγικό και επιχειρησιακό σχέδιο περιόδου 2011-2013, το οποίο συμπεριλαμβάνει ενδελεχές σχέδιο αναδιάρθρωσης της εταιρείας, η επιτυχία του οποίου εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα και την κερδοφόρα προοπτική της εταιρείας.

Αυτά δηλώνει το ΥΠΕΘΑ στην Ερώτηση 10174/1-2-2011 της Βουλής των Ελλήνων:

Η ελληνική αμυντική βιομηχανία, δημόσια και ιδιωτική, έχει κατά καιρούς επιδείξει πολλές και ορισμένες φορές και πρωτοπόρες προτάσεις και έντονη δραστηριότητα. Όμως, με μερικές απειροελάχιστες εξαιρέσεις οι προτάσεις και πρωτοβουλίες αυτές αντιμετώπισαν στην καλύτερη περίπτωση την αδιαφορία και στην χειρότερη ακόμη και την υπονόμευση από πλευράς Πολιτείας. Έτσι, ευκαιρίες για εγχώρια παραγωγή διαφόρων οπλικών συστημάτων για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις χάθηκαν, όπως και πολλές ευκαιρίες εξαγωγών, πχ «Αρτεμις – 30» και ΤΟΜΑ «Κένταυρος».

Εν τούτοις, εσφαλμένες πολιτικές που εφαρμόσθηκαν όλα τα τελευταία χρόνια από διαδοχικές Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, απαξίωσαν το σύνολο της αμυντικής βιομηχανίας (ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΕΑΒ), λόγω ανυπαρξίας ουσιαστικού σχεδιασμού για την παραγωγή, την έλλειψη παραγγελιών, την μη εξασφάλιση οικονομικής ρευστότητας ελλείψει δανεισμού και την δημιουργία ελλειμμάτων για τα οποία ασφαλώς υπεύθυνοι δεν ήταν οι εργαζόμενοι. Αποτέλεσμα της διαχρονικής κυβερνητικής αβελτηρίας είναι ότι οδηγείται σε καταστροφή η εθνική αμυντική βιομηχανία, που είναι άρρηκτα δεμένη με τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Αντίθετα, ως φαίνεται, ανοίγεται η πόρτα της εκποίησης σε αλλοδαπούς της εν λόγω βιομηχανίας, υπό το κάλυμμα της πρόσληψης συμβούλου αποκρατικοποίησης, ενώ θα έπρεπε το Κράτος να προσδιορίζει, να χαράσσει και να ελέγχει την πολιτικοστρατηγική πορεία των αμυντικών βιομηχανιών.

Πολλά ακούγονται τον τελευταίο καιρό για το ενδιαφέρον, που επιδεικνύουν επίδοξοι «στρατηγικοί επενδυτές», ημεδαποί, αλλά κυρίως αλλοδαποί για την ανωτέρω βιομηχανία με πιθανή έκβαση, από την ικανοποίηση του ενδιαφέροντος τους, να περάσει η ελληνική αμυντική βιομηχανία σε ξένα χέρια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός :

1.         Συμφωνεί ότι η ελληνική αμυντική βιομηχανία είναι απαραίτητη για την εθνική μας άμυνα;

2.         Σε καταφατική περίπτωση, πώς προτίθεται να εξασφαλίσει όχι απλά την επιβίωσή της, αλλά την παραγωγική και αποτελεσματική λειτουργία της προς όφελος, τόσο της εθνικής άμυνας, όσο και της οικονομίας της χώρας; Υπάρχει εν προκειμένω κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο;

3.         Προτίθεται η Κυβέρνηση, διά του ΥΠΕΘΑ να επιδιώξει την συνένωση κάτω από ένα κρατικό επιχειρηματικό όμιλο όλων των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών με την παράλληλη αναζήτηση ενός στρατηγικού επενδυτή, που θα αγοράσει το μειοψηφικό πακέτο του ομίλου και θα αναλάβει την διαχείρισή του, με το Κράτος να κρατάει το 51%, ως και δικαίωμα βέτο στην σύνθεση του ΔΣ;

4.         Αντιμετωπίζει το ΥΠΕΘΑ την δημιουργία ενός κρατικού φορέα προώθησης όλων των ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών και προϊόντων;

5.         Σε τελευταία ανάλυση, την στιγμή που εισάγουμε ακόμη και αρβύλες και μπερέδες από το εξωτερικό, έχει η Κυβέρνηση και το ΥΠΕΘΑ ειδικότερα την πραγματική βούληση να υποστηρίξει μία πραγματική «ελληνοποίηση» των ελληνικών αμυντικών προμηθειών;

Ο ερωτών βουλευτής

Ιωάννης Κοραντής

Κάντε ένα σχόλιο