Νίκος Ταμουρίδης«Οι Σκυλάνθρωποι». Τους μισώ αλλά και τους θαυμάζω! Σ’ ένα βιβλίο με τον τίτλο «Σκυλάνθρωποι» είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μιας Ελβετίδας καθηγήτριας Πανεπιστημίου. Η αφήγηση αυτή αφορά λόγια ενός Ελβετού γιατρού και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τον λόγο για τον οποίο οι βόρειοι κυρίως Ευρωπαίοι αλλά και άλλοι ξένοι συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων. «Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νοιώθουν ότι τα απομακρύνει από τη φύση τους, γι’ αυτό όταν δίδεται η ευκαιρία το μίσος αυτό εκρήγνυται». Ο Ελβετός κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό: «Είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει μεταξύ ημών των Ευρωπαίων και των Ελλήνων! Αν υπάρχει μια φυλή που μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»! Και τεκμηριώνει αυτή του την άποψη λέγοντας: Στα γυμνασιακά μου χρόνια ένοιωθα ψυχικά καταπιεσμένος γιατί οι σοφοί μας δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτε που να μην το είχαν ανακαλύψει, εξηγήσει, τεκμηριώσει και τελειοποιήσει οι Έλληνες! Κι αν κάποτε ανέφεραν κάποιον άλλο συγγενή της γνώσης και της σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η γνώση και η σοφία του ήταν βασισμένη σε αυτές κάποιου Έλληνα φιλοσόφου! Σιγά-σιγά ένοιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου, ως το πιο έσχατο κύτταρό μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σ’ αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων»! Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής του Ελβετού γιατρού «ένα φλογερό μίσος για κάθε τι το Ελληνικό»! Και η συνέχεια: «Αργότερα στο Πανεπιστήμιο η κατάσταση έγινε δραματική. Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης από την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός το απόγευμα! Παύλος ο Αιγινήτης από ‘δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ‘κει! Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό. Έτσι αισθανόμαστε όλοι λίγο πολύ απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίδεται η ευκαιρία χυμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε ήμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης, κι είναι αυτοί οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας έβγαλαν από τη ζωώδη υπόσταση και μας ανέβασαν στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα. Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε. Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό πλεκτάνης, εγκλήματος και παγίδας που δεν σκαρφιστήκαμε και δεν κάναμε πράξη για να τους εξολοθρεύσουμε! Η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων συνεχίζεται. Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Η βόρεια Ευρώπη και κυρίως το Βατικανό δεν θέλουν να επιτρέψουν στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στην πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής να επιβιώσει ο Ελληνισμός. Γι’ αυτό παρόλο που τους μισώ, δεν μπορώ να μην τους θαυμάζω και να μην τους σέβομαι. Θα συνεχίσω λοιπό να μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη δύναμη της σοφίας τους και την επιρροή της στη ζωή μας και την ευτυχία μας»!
Τέλος Συζήτησης

Σημείωση EKEO: Ευχαριστούμε το Στρατηγό κ. Νίκο Ταμουρίδη για την άδεια του να δημοσιεύσουμε το κείμενο του.

Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.