Μεγάλη απήχηση έχουν τα στρατιωτικά ποιήματα (Παιάνες, Επιγράμματα, κλπ) του Καθηγητή Δρ. Θεοδώρου Λιόλιου στην κοινότητα των χιλιάδων Ευελπίδων Ελλήνων διαδίκτυο αφού οι προβολές τους είναι αρκετές χιλιάδες με εκατοντάδες likes στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με τον Διευθυντή του EKEO: “Τα επιγράμματα οι Παιάνες και τα Εμβατήρια είναι η κορυφαία πνευματική αναβολική δύναμη του Στρατού κάθε χώρας! Η Νεολαία και γενικά οι στρατιώτες που βλέπουν την προβολή και φήμη των ηρώων νεκρών θα πολεμήσουν με θάρρος και αυτοθυσία στο μέλλον. Όποιος νιώθει ρίγος όταν διαβάζει αυτούς τους στίχους ήδη νιώθει την αναβολική δράση τους. Οι ειδικοί μπορούν να αναλύσουν τις βιοχημικές διεργασίες στον εγκέφαλο που προκαλούνται από την έμμετρη στρατιωτική ποίηση και αν επενδυθούν οι στίχοι αυτοί με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και την κατάλληλη χορωδία το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό. Όσο μελετώ την επική ποίηση (Τυρταίος, Ρήγας, Βαλαωρίτης κλπ) τόσο αντιλαμβάνομαι ότι η αρχαία αυτή τέχνη πρέπει να έρθει ξανά στο προσκήνιο.”

Γέμισα Πνεύμα Ποιητών, Αθάνατη Φαρέτρα
γραμμένη στης Ακρόπολης την ιερή την Πέτρα!
Ποιήματα γράφω κεραυνούς στίχους που λάβα στάζουν
Τυρταίος, Ρήγας, Παλαμάς, Εμπρός! Εμπρός! Προστάζουν!
(Απόσπασμα από το ποίημα “Ποιητική Έκσταση (Αρπαγή)

Σημείωση:
Επίγραμμα αρχικά ήταν μια απλή επιγραφή πάνω σ’ ένα τάφο του ονόματος του νεκρού, της γενιάς του ή και του τόπου του. Δύο-τρεις λέξεις χωρίς (ποιητικό) μέτρο και με πληροφοριακά στοιχεία μόνο. Σιγά-σιγά, όσο η συνήθεια της επιτάφιας επιγραφής διαδιδόταν, άρχισε η έντεχνη διατύπωση και ο εμπλουτισμός των στοιχείων με πληροφορίες για την δράση και τις ανδραγαθίες του νεκρού (ή των νεκρών) και η έκφραση του πόνου που ένιωσαν όσοι τον έχασαν. Το επίγραμμα, αν κι έζησε πολύ περισσότερο από το Έπος και το Δράμα, αν κι έφτασε ώς εμάς πιο άρτιο, εκτεταμένο και συστηματοποιημένο από τά άλλα είδη της λυρικής ποίησης, παραμένει ακόμα ένας τόπος άγνωστος στους πολλούς, αν εξαιρέσουμε το « Ὦ ξεῖν´, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις… » Η πολύ περιορισμένη σχολική του διδασκαλία και οι μεταφράσεις που κατά καιρούς γίνονται δεν αρκούν για να συνειδητοποιηθεί η αξία του, παρά το ότι ήταν από τις κυριότερες εκφράσεις της ελληνικής ποίησης από τους Αλεξανδρινούς χρόνους μέχρι την εποχή του Ιουστινιανού. http://el.wikipedia.org/…/%CE%95%CF%80%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE…

Χ

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή, Φεβρουάριος 22nd, 2015 στις 21:58 στην κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Τα σχόλια είναι κλειστά, αλλά μπορείς να αφήσεις ένα trackback από το site σου.