Βρισκόμαστε εδώ για να αποδώσουμε φόρο τιμής και να διαδηλώσουμε την ευγνωμοσύνη της κοινωνίας και της πολιτείας στον αείμνηστο Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, αντιστράτηγο Ευάγγελο Φλωράκη.

Πανάρχαια ελληνική παράδοση, έχει καθιερώσει την φιλοτέχνηση ανδριάντων και μνημείων, ως μικρή απόδοση τιμής, προς εκείνους που με τη ζωή και το έργο τους έχουν επιτελέσει με διάκριση το ύψιστο καθήκον του πολίτη προς την πολιτεία που είναι η άμυνα της πατρώας γης και η υπεράσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Συνεχιστές αυτής της ιστορικής και ευγενικής εθνικής παράδοσης, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Εφέδρων Καταδρομέων και ο Ελληνοκυπριακός Σύνδεσμος Εφέδρων Καταδρομέων Αγγλίας, είχαν την αξιέπαινη πρωτοβουλία της σημερινής τελετής και της ανέγερσης του ανδριάντα του αείμνηστου αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη. Εκ μέρους της ελληνοκυπριακής κοινότητας αποδίδω στους δυό Συνδέσμους δίκαιο έπαινο και εύφημη μνεία για την πρωτοβουλία τους.

Συγχαίρω, επίσης, τον γνωστό Κύπριο καλλιτέχνη και γλύπτη κ. Νίκο Κοτζιαμάνη που με πολλή αγάπη και έμπνευση έχει φιλοτεχνήσει τον ανδριάντα.

Τάσος Παπαδόπουλος

Το Μνημείο που αποκαλύπτουμε σήμερα, παραδίδει στην κοινωνία μας και στο στράτευμα, ένα σύμβολο και ένα φωτεινό παράδειγμα της ελληνικής λεβεντιάς και αρετής. Ο ανδριάντας του Αρχηγού Ευάγγελου Φλωράκη, θα υπενθυμίζει σε ζώντες και επερχόμενους την υποχρέωση που έχουμε να παραμένουμε αφοσιωμένοι και να υπηρετούμε με συνέπεια τα ωραία και μεγάλα ιδανικά του Ελληνισμού, του θάρρους, της αυταπάρνησης, της πίστης στις αιώνιες αξίες και της αντίστασης στην κάθε προσπάθεια για υποδούλωση της ψυχής και της αγωνιστικής θέλησης στα κελεύσματα των ξένων ισχυρών κέντρων συμφερόντων. Θα υπενθυμίζει το παρόν και θα απευθύνεται στο μέλλον, ως καθοδηγητική πυξίδα ορθής και εθνικά αξιοπρεπούς πορείας, ως πηγή παραδειγματισμού και έμπνευσης, ως ασίγαστη φωνή ευθύνης που εκκρεμεί και χρέους που παραμένει ανεκπλήρωτο.

Πέρασαν δύο χρόνια από τη θλιβερή εκείνη μέρα που ανελέητη μοίρα σκόρπισε ανέλπιστα στην Κύπρο το αίσθημα της ορφάνιας.

Τα λόγια είναι πράγματι φτωχά για να περιγράψουν και να αποτυπώσουν το μεγαλείο της προσφοράς και την ακτινοβολία της προσωπικότητας του Ευάγγελου Φλωράκη. Όλοι όσοι είχαν το προνόμιο, την τιμή και την τύχη να γνωρίσουν τον Ευάγγελο Φλωράκη, θα φέρουν σε όλη τους τη ζωή τις καλύτερες αναμνήσεις. Ο Ευάγγελος Φλωράκης συνδύαζε και συμπύκνωνε δυσεύρετες ιδιότητες και σπάνιες αρετές. Ήταν ο άτεγκτος, ο σκληροτράχηλος και ο χαλκέντερος στρατηγός.

Ήταν, όμως, πάνω απ’ όλα Άνθρωπος. Απλός, φιλικός, ευπροσήγορος, καταδεκτικός, ήρεμος με διαυγή και συγκροτημένη σκέψη. Φλογερός και ανιδιοτελής πατριώτης, δούλευε μεθοδικά, ακούραστα και ακατάπαυστα για την Κύπρο που τόσο αγάπησε αλλά και από την οποία τόσο πολύ αγαπήθηκε. Ήταν άνθρωπος των έργων και όχι των μεγάλων και κενών λόγων. Δίκαιος, αποφασιστικός και αποτελεσματικός, έδινε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα ζωντανό παράδειγμα ήθους και εντιμότητας.

Ο Αρχηγός Ευάγγελος Φλωράκης ζούσε και ανάπνεε κυριολεκτικά για την ενίσχυση της αμυντικής ετοιμότητας και της αποτρεπτικής αξιοπιστίας της Κύπρου. Στις επάλξεις αυτής της αποστολής έπεσε, αγωνιζόμενος, φορώντας, όπως συνήθιζε, τη στολή ασκήσεων και τα άρβυλά του. Δεν ήταν ο άνθρωπος των σαλονιών ή των κοσμοπολίτικων κοινωνικών συναναστροφών. Ο ίδιος επέλεξε να είναι ο μάχιμος αρχηγός της Εθνικής Φρουράς. Ο Ευάγγελος Φλωράκης γινόταν ένα με το στράτευμά του. Στους χώρους ασκήσεων, στα πεδία βολής, στα υψώματα, στον αέρα, στις ακτές και στα επιχειρησιακά στρατηγεία. Με την έντονη και χαρισματική προσωπικότητά του, τις μεγάλες του αρετές αλλά και τη βαθιά και άδολη πίστη του σε διαχρονικές αρχές και αξίες, πέτυχε κάτι σπάνιο στις μέρες μας. Την καθολική αγάπη, εκτίμηση, αναγνώριση και θαυμασμό. Αποτέλεσε με το ζωντανό παράδειγμα της αυτοθυσίας, της αφοσίωσης αλλά και της ανθρωπιάς του πηγή έμπνευσης και πρότυπο προς μίμηση.

Από μέρους του Κυπριακού Ελληνισμού, εμείς που είμαστε σήμερα εδώ, αποκαλύπτουμε το Μνημείο Ευάγγελου Φλωράκη, με την επαναβεβαίωση της αμετάθετης αποφασιστικότητάς μας να δικαιώσουμε τις θυσίες των νεκρών μας και να μην αδικήσουμε τις ελπίδες των ζώντων και των επερχόμενων γενεών. Αν είμαστε εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να αποδεχθούμε μια συμβιβαστική, έστω και πικρή διευθέτηση, δεν είμαστε και διατεθειμένοι να προσυπογράψουμε μια λύση που δεν θα διασφάλιζε την πραγματική επανένωση της πατρίδας, την ομαλή λειτουργία του Κράτους, την ασφάλεια, την επιβίωση και το μέλλον της Κύπρου και του Κυπριακού Ελληνισμού.

Ο Στρατηγός Ευάγγελος Φλωράκης απονέμει τιμητική διάκριση στον Δρ.Θεόδωρο Λιόλιο για τη διδασκαλία του στην Έδρα Ειδικών Όπλων της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου (1999)

Θέλω με τη σημερινή ευκαιρία να επαναλάβω την πάγια θέση και τη σταθερή επιδίωξή μας και τους σαφείς στόχους και στρατηγική μας για την επίτευξη, το συντομότερο δυνατόν, μιας λειτουργικής και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού. Αδιαφορώ για τη συστηματική παραποίηση των θέσεων μου και αγνοώ τις προσωπικές επιθέσεις από τους μόνιμους αμφισβητίες και τους εμπαθείς επικριτές, λόγω της αντίθεσής μου σε προτάσεις και σχέδια που στοχεύουν στο «κλείσιμο» και όχι στη επίλυση το Κυπριακού που θα επανενώνει πραγματικά την πατρίδα μας. Ο λαός μας έχει και κρίση και συνείδηση και αξιοπρέπεια. Και δεν παρασύρεται ούτε από ύποπτες φωνές ψευδορεαλισμού ούτε από ενορχηστρωμένους ψιθύρους και καθοδηγούμενες διαβολές ούτε από απροσδιόριστες απειλές και νεφελώδεις κινδυνολογίες.

Θέλουμε, επιζητούμε και επιδιώκουμε λύση του Κυπριακού, στη βάση μιας λειτουργικής, δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Αναγκαστικά η λύση αυτή θα αναζητηθεί στα πλαίσια, τις παραμέτρους και τη φιλοσοφία του Σχεδίου Ανάν. Επιμένουμε στη λειτουργικότητα και βιωσιμότητα της τελικής λύσης του Κυπριακού και γι’ αυτό επιδιώκουμε αλλαγές και τροποποιήσεις στο Σχέδιο Ανάν. Αλλαγές και τροποποιήσεις που δεν θα ανατρέπουν τη φιλοσοφία του Σχεδίου που δεν θα είναι συμβολικές και διακοσμητικές, αλλά θα ικανοποιούν τις νόμιμες και δικαιολογημένες ανησυχίες της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Υπέρτατο καθήκον και ιστορικό χρέος όλων μας, είναι να δικαιώσουμε τα οράματα και τις θυσίες του χθες, αλλά και να δημιουργήσουμε τα όνειρα του αύριο.

Προς τη σύζυγο του αείμνηστου Ευάγγελου Φλωράκη και στην ευρύτερη οικογένεια του, απευθύνω τον τελευταίο λόγο.

Ξέρω ότι ούτε τα λόγια ούτε οι εκδηλώσεις απόδοσης τιμής προς τον εκλιπόντα, μπορούν να αναπληρώσουν το μεγάλο κενό που άφησε ο αδόκητος χαμός του.

Εύχομαι, όμως, να βρείτε παραμυθία από την επίγνωση ότι ο λαός μας, η ηγεσία του και η Εθνική Φρουρά, διατηρούν στην καρδιά και το λογισμό τους, άσβεστη τη μνήμη του και τον περιβάλλουν με το σεβασμό και την εκτίμηση τους «ανθ΄ ων έπραξε».

Και αυτό είναι το πιο όμορφο και αχειροποίητο μνημείο, που είναι φτιαγμένο με ευγνωμοσύνη και τιμή στις καρδιές και στο λογισμό ημών των επιζώντων και που θα παραμένει φωτεινό σύμβολο και καθοδηγητικός φάρος έμπνευσης και σύμβολο, για τις μελλούμενες γενιές.

Ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Τάσσου Παπαδόπουλου στην τελετή αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του Αείμνηστου Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη (2004)

Διαβάστε την αξιολόγηση του Στρατηγού Φλωράκη για το έργο του Διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων

Κάντε ένα σχόλιο