Σκανδαλώδεις διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο Δημοσίων Υπαλλήλων που διδάσκουν στα ΤΕΙ με συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς την άδεια των υπουργείων τους. Να γιατί προκύπτει ανεργία στους νέους επιστήμονες στην Ελλάδα! Επειδή ξέρουμε ότι ούτε ο κ. Πάνος Μπεγλίτης ούτε ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ανέχονται τέτοια φαινόμενα στο υπουργείο τους αναλύουμε το θέμα διεξοδικά για την ενημέρωσή των άξιων υπουργών και τη λήψη των απαιτούμενων μέτρων.

Ειδικότερα με στοιχεία που έχει σήμερα στη διάθεσή του το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων υπάρχουν ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (μέλη ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΣΕΙ) οι οποίοι χωρίς να έχουν πάρει την απαιτούμενη άδεια από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας εμφανίζονται στην ιστοσελίδα των ΤΕΙ ως έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό ενώ υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι νέοι επιστήμονες διδάκτορες που περιμένουν να εργαστούν λίγες ώρες εκεί ώστε να επιβιώσουν.

Πως ανέχονται οι αρμόδιοι των ΤΕΙ να προσλαμβάνουν δημοσίους υπαλλήλους που δεν έχουν προσκομίσει τη δέουσα άδεια από το οικείο υπουργείο; Με ποια κριτήρια προσελήφθησαν τα άτομα αυτά ενώ υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι διδάκτορες που παρακαλούν για λίγες ώρες εργασίας; Η μήπως δεν ενημέρωσαν οι εν λόγω δημόσιοι υπάλληλοι τα ΤΕΙ για τη νέα τους ιδιότητα; Τι είδους υπεύθυνες δηλώσεις έχουν υπογράψει για τις συμβάσεις τους και ποιες ώρες διδάσκουν στα ΤΕΙ; Πότε προλαβαίνουν να διδάξουν και στα ΑΣΕΙ και στα ΤΕΙ; Όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν άμεσα!

Για να γίνει αντιληπτό το καθεστώς της διάπραξης του πειθαρχικού αδικήματος παραθέτουμε όλο το νομικό πλαίσιο που διέπει την δεύτερη εργασία ενός δημοσίου υπαλλήλου και μάλιστα ενός μέλους ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΣΕΙ. Από τα παρακάτω είναι προφανές ότι όταν ένα μέλος ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΣΕΙ δεν έχει άδεια του Υπουργού και διδάσκει (έστω και ως συμβασιούχος) σε ΤΕΙ τότε διαπράττει πειθαρχικό αδίκημα το οποίο πρέπει να διωχθεί πειθαρχικά άμεσα.

Αρχικά επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 22 του ν.3187/2003 οι θέσεις των ΕΕΔΙΠ ΑΣΕΙ είναι πλήρους απασχόλησης. Στην συνέχεια πρέπει να σημειωθεί ότι η υπηρεσιακή κατάσταση των μελών ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΣΕΙ καθορίζεται από τους σχετικούς νόμους των ΑΣΕΙ και αναλύεται στην γνωμοδότηση της ολομέλειας του ΝΣΚ 273/2006 που αφορά τα μέλη ΕΕΔΙΠ ΑΣΕΙ. Στη γνωμοδότηση αυτή αναφέρεται ρητά ότι τα μέλη ΕΕΔΙΠ ΙΙ των ΑΣΕΙ δεν είναι δημόσιοι λειτουργοί όπως τα μέλη ΔΕΠ αλλά Δημόσιοι Υπάλληλοι των οποίων για θέματα αδειών (εκπαιδευτικών, διευκολύνσεων κλπ) και πειθαρχικών διαδικασιών υπάρχει ρητή παραπομπή στον Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων.

Στην ίδια γνωμοδότηση μαθαίνουμε για τα μέλη ΕΕΔΙΠ ΑΣΕΙ ότι (ΝΣΚ 273/2006, σελ 2) «…τα μέλη ΕΕΔΙΠ τελούν υπό υπαλληλική σχέση (πρβλ Γνμδ ΝΣΚ 235/2002) και κατά συνέπεια υπάγονται ως Δημόσιοι Υπάλληλοι στις ρυθμίσεις του Υπαλληλικού Κώδικα εκτός αν με ειδική ρύθμιση εξαιρούνται από την υπαγωγή τους σε συγκεκριμένη διάταξη του ανωτέρω κώδικα, χωρίς τούτο να αναιρεί την δημοσιοϋπαλληλική τους ιδιότητα»

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο ένας Δημόσιος Υπάλληλος μπορεί να εργασθεί σε άλλο φορέα πλην της υπηρεσίας του είναι μέσω του άρ.31 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων που αναφέρεται ως άσκηση ιδιωτικού έργου επ’ αμοιβή: «Μετά από άδεια ο υπάλληλος μπορεί να ασκεί ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή, εφόσον συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του. Η άδεια χορηγείται για συγκεκριμένο έργο ή εργασία μετά από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου και μπορεί να ανακαλείται με τον ίδιο τρόπο. Η άδεια στους υπαλλήλους του Δημοσίου χορηγείται από τον οικείο Yπουργό και στους υπαλλήλους των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από το ανώτατο μονομελές όργανο διοίκησης και αν δεν υπάρχει τέτοιο όργανο, από τον πρόεδρο του συλλογικού οργάνου διοίκησης.»

Ανατρέχοντας λοιπόν στον Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων που και στις διατάξεις που αφορούν την κατοχή δεύτερης θέσης άρ. 35 του ν.3528/2007  διαβάζουμε ότι «Απαγορεύεται ο διορισμός υπαλλήλου, με οποιαδήποτε σχέση, σε δεύτερη θέση: α) δημοσίων υπηρεσιών, β) νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, γ) Ο.Τ.Α., συμπεριλαμβανομένων και των ενώσεων αυτών, δ) δημοσίων επιχειρήσεων και δημοσίων οργανισμών, ε) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικώς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους ή το κράτος κατέχει το 51% τουλάχιστον του μετοχικού τους κεφαλαίου και στ) νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στα υπό στοιχεία β΄, γ΄, δ΄ και ε΄ νομικά πρόσωπα ή επιχορηγούνται από αυτά τακτικώς, κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ή κατά τα οικεία καταστατικά ή που τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα κατέχουν το 51% τουλάχιστον του μετοχικού τους κεφαλαίου»

Η ερμηνεία που έδωσε το ΝΣΚ επί αυτής της διάταξης είναι η εξής (ΓνΝΣΚ 349/2004) (Σελ 3):

«…η απαγόρευση κατοχής δεύτερης θέσης στον Δημόσιο Τομέα καταλαμβάνει όλους τους απασχολούμενους στο Δημόσιο, ανεξάρτητα από το αν αυτοί συνδέονται προς αυτό με σχέση δημοσίου η ιδιωτικού δικαίου ενώ γίνεται δεκτό ότι στην έννοια της δεύτερης θέσης εμπίπτει και η απασχόληση σε άλλη δημόσια υπηρεσία η ΝΠΔΔ κλπ τόσο με σχέση δημοσίου δικαίου όσο και στα πλαίσια σύμβασης ιδιωτικού δικαίου (βλ ΣΤΕ 2284/02, 4263/87, 3739/74,  ΑΠ892/92, ΓνΝΣΚ 301/2000, 56/01, 414/91,  κλπ). Επομένως η εκ μέρους του εκπαιδευτικού Δημοσίου Υπαλλήλου άσκηση ιδιωτικού έργου επ’ αμοιβή στα πλαίσια συμβάσεως ιδιωτικού δικαίου εμπίπτει στην έννοια του διορισμού των πιο πάνω διατάξεων και ως εκ τούτου δύναται επ αυτών να θεμελιωθεί η σχετική απαγόρευση της υπηρεσίας»

Επίσης σε κάποιο οργανισμό ΑΣΕΙ σχετικά με την υπηρεσιακή κατάσταση των μελών ΕΕΔΙΠ αναφέρεται ότι « Ως ελάχιστη υποχρέωση φυσικής παρουσίας των μελών Ε.Ε.ΔΙ.Π. στους χώρους της Σχολής ορίζονται οι εικοσιτέσσερις (24) ώρες ανά εβδομάδα, κατανεμημένες τουλάχιστον σε τέσσερις (4) ημέρες»

Από όλα τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει σαφώς ότι

Ένα μέλος ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΣΕΙ (ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μέλος που διανύει δοκιμαστική θητεία όπως τα άτομα που εμπλέκονται στη υπόθεση) δεν μπορεί να ασκεί καμία μορφή ιδιωτικού έργου χωρίς την άδεια του οικείου υπουργού βάσει των προϋποθέσεων και των διαδικασιών που περιγράφτηκαν. Ίσως μάλιστα να απαγορεύεται ακόμη και η χορήγηση της ίδιας της άδειας σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις, αν και λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα ανεργία η απαγόρευση πρέπει να είναι δεδομένη.

Στο Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων στο άρ.107 που αναφέρει τα πειθαρχικά παραπτώματα των Δημοσίων Υπαλλήλων αναφέρεται ρητά το εξής πειθαρχικό παράπτωμα:

1.Θ : «Άσκηση εργασίας ή έργου με αμοιβή χωρίς προηγούμενη άδεια της υπηρεσίας»

Τέλος στην ΚΥΑ (ΦΕΚ Β587/2006) προβλέπεται η αυτεπάγγελτη αναζήτηση από όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου όλων δικαιολογητικών που αφορούν το ΥΠΕΠΘ

Για παράδειγμα για τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα η εν λόγω ΚΥΑ προβλέπεται η αυτεπάγγελτη αναζήτηση των εξής δικαιολογητικών

«α. Βεβαίωση αποδοχών για υπηρετούντες εκπαιδευτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους (Μόνιμοι – Έκτακτοι).

β. Βεβαίωση προϋπηρεσίας για εκπαιδευτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους (Μόνιμοι – Έκτακτοι).

γ. Βεβαίωση ανάληψης υπηρεσίας νεοδιοριζόμενου υπαλλήλου (εκπαιδευτικού – διοικητικού προσωπικού).

δ. Πιστοποιητικό υπηρεσιακής κατάστασης και μεταβολών για εκπαιδευτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους (Μόνιμοι – Έκτακτοι).»

Άρα λοιπόν είναι δυνατό κάθε εμπλεκόμενος φορέας να διαπιστώσει άμεσα αν οι εν λόγω ΕΕΔΙΠ ΙΙ ΑΣΕΙ εργάζονται στα ΤΕΙ χωρίς την απαιτούμενη άδεια ελέγχοντας την υπηρεσιακή τους κατάσταση.

Το Κέντρο Ελέγχου Όπλων δεν είναι εισαγγελέας ούτε δικαστής ώστε να αποφανθεί περί της ενοχής των εν λόγω υπαλλήλων αλλά απλώς επιτελεί τον γνωστό του ενημερωτικό ρόλο σε θέματα που αφορούν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όμως η ανάγκη διεξαγωγής Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης είναι πλέον προφανής ώστε να διευκρινιστεί για ποιο λόγο Δημόσιοι Υπάλληλοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας εμφανίζονται στην ιστοσελίδα των ΤΕΙ να καταλαμβάνουν θέση άλλων υποψηφίων συμβασιούχων χωρίς την άδεια του οικείου υπουργού. Το Κέντρο Ελέγχου Όπλων θα καταθέσει όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ώστε να διαλευκανθεί η υπόθεση. Όταν περιορίζονται οι διορισμοί στην Ελλάδα στο ελάχιστο κανένας διορισμένος δημόσιος υπάλληλος δεν πρέπει να καταλαμβάνει δεύτερη εργασία στο δημόσιο (έστω και ως συμβασιούχος) χωρίς την άδεια του οικείου υπουργού. Όχι υπό το βλέμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και υπό τη σκιά της φτώχειας και της ανέχειας που μαστίζει τους νέους διδάκτορες.

Έχουμε εμπιστοσύνη στο υψηλό ήθος της σημερινής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ ότι θα διατάξει άμεσα ένορκη διοικητική εξέταση ώστε να καταθέσουμε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας για τη διαλεύκανση της υπόθεσης προς όφελος των νέων ανέργων επιστημόνων-διδακτόρων και την πάταξη της πολυθεσίας στο Δημόσιο – που στις μέρες του ΔΝΤ ακούγεται ως έγκλημα.

Κάντε ένα σχόλιο