Νάρκες Ναρκοπέδια ValmaraΗ Ελλάδα και ιδιαίτερα ο Ελληνικός Στρατός (παρά τις ανθελληνικές προσπάθειες απαξίωσης τους) σήμερα διεξάγουν ένα σοβαρό αγώνα κατά του κινδύνου των ναρκών εφαρμόζοντας τις βασικές αρχές της συνθήκης της Οτάβα όπως θα αποδειχθεί από την τεχνική ανάλυση που ακολουθεί:

Γενικά για τις νάρκες. Νάρκες ονομάζονται οι εκρηκτικές εκείνες συσκευές που τοποθετούνται είτε εντός του εδάφους είτε στη θάλασσα και γενικά σε απόκρυψη και παραλλαγή προκειμένου να πυροδοτηθούν κατά το πέρασμα εχθρικών δυνάμεων είτε εξ’ αποστάσεως είτε μετά την επαφή των στόχων με την εκρηκτική συσκευή. Από τακτικής απόψεως έχουν την χρήση των οχυρωματικών κατασκευών (πχ συρματοπλέγματα) εμποδίζοντας τη διάβαση και την προέλαση των εχθρών. Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζονται και πολλαπλασιαστές δυνάμεων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Διακρίνουμε τις εξής βασικές κατηγορίες ναρκών ξηράς (ενώ υπάρχουν και διάφορες άλλες υποκατηγορίες όπως οι γνωστές αυτοσχέδιες παγίδες booby traps)

YouTube Preview Image

Κατά προσωπικού (AP mines:anti-personnel mines)

Κατευθυντική νάρκη κατά προσωπικού τύπου Claymore M18A1

Οι νάρκες αυτές σκοπό έχουν τον τραυματισμό και το θάνατο των εχθρικών δυνάμεων με τάση και έμφαση προς τον τραυματισμό που προκαλεί επιβράδυνση της προέλασης λόγω του μεγάλου κόστους επιμελητειακής και υγειονομικής υποστήριξης των τραυματιών. Με την συνθήκη της Οτάβα (η υπογραφή της οποίας ξεκίνησε το 1997) απαγορεύεται η κατασκευή, η αποθήκευση, η διάθεση και φυσικά η χρήση των ναρκών κατά προσωπικού. Μέχρι το 2007 τη συνθήκη είχαν υπογράψει 158 χώρες ενώ οι σημαντικότερες χώρες από τις 37 που δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία διότι επικαλούνται η κάθε μια επιχειρησιακές αδυναμίες και λόγους ανωτέρας βίας. Για παράδειγμα οι ΗΠΑ θεωρούν ότι τα αμυντικά συμφέροντά τους στην Κορέα θα αποδυναμωθούν διότι οι νάρκες είναι ο μόνος τρόπος να θωρακίσουν την Νότιο Κορέα από μία επίθεση της Βορείου Κορέας. Ακόμη η Ινδία επικαλείται την ανάγκη θωράκισης των συνόρων της με το Πακιστάν κλπ.  Τα μέλη της συνθήκης συναντώνται τακτικά σε διάφορες περιοχές συζητώντας και εξερευνώντας μεθόδους διεύρυνσης και ενίσχυσης της συνθήκης.

Κατά τεθωρακισμένων (AT mines: anti-tank mines)

Οι νάρκες αυτές είναι σχεδιασμένες να καταστρέφουν η να ακινητοποιούν (κυρίως τεθωρακισμένα) στρατιωτικά οχήματα καθώς και τους επιβάτες τους. Συνήθως οι νάρκες αυτές είναι μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες κατά προσωπικού και απαιτούν πολύ μεγαλύτερη πίεση για να εκραγούν της τάξης των εκατό κιλών. Συχνά έχουν διαμορφωμένα εκρηκτικά (κοίλο γέμισμα) ώστε να έχουν μεγάλη διατρητική ικανότητα και να μπορούν να καταστρέψουν ακόμη και τα θωρακισμένα τμήματα των στρατιωτικών οχημάτων (πχ ερπύστριες).

Οι νάρκες που τοποθετούνται στα μέτωπα των χερσαίων επιχειρήσεων καθώς και στα σύνορα μεταξύ δύο εχθρικών δυνάμεων θα αποτελέσουν ένα σιωπηλό φρουρό που πολλαπλασιάζει την αμυντική ικανότητα των χρηστών τους αφού καθιστά πρακτικά αδιάβατες τεράστιες περιοχές. Η χαρτογράφηση του ναρκοπεδίου θα επιτρέψει στις φίλιες δυνάμεις  να μην κινδυνέψουν ενώ παράλληλα δεν χρειάζεται να υπάρξει  ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή.

Τοποθέτηση κατευθυντικής νάρκης Claymore M18A1

Η τοποθέτηση των ναρκών είναι σχετικά εύκολη και σύντομη.  Όμως μετά από μια σύρραξη είναι πολύ δύσκολο να εξουδετερωθούν οι νάρκες για πολλούς και διάφορους λόγους. Για παράδειγμα οι ηττημένοι ενδέχεται να «ξεχάσουν» τις ναρκοθετημένες περιοχές μετά την αποχώρησή τους. Ασφαλώς οι χάρτες που σχεδιάζονται μπορούν πραγματικά να χαθούν μαζί με άλλα πολύτιμα έγγραφά κατά τη διάρκεια ενός πολέμου. Επίσης, όταν οι επιχειρήσεις γίνονται τόσο κοντά σε κατοικημένες περιοχές οι άμαχοι έχουν πολλές πιθανότητες να περάσουν από τη ναρκοθετημένη περιοχή. Πλήθος άλλων λόγων έχουν καταστήσει την εξουδετέρωση των ναρκοπεδίων σε όλο τον πλανήτη το σημαντικότερο μεταπολεμικό πρόβλημα.

Σε αντίθεση με την ναρκοθέτηση η αποναρκοθέτηση και εξουδετέρωση ναρκών είναι χρονοβόρα, αργή και επικίνδυνη. Σύμφωνα με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό εποπτείας της εφαρμογής της Συνθήκης της Οτάβα για την Ελλάδα το 2003 ισχύουν τα εξής (αποδίδονται verbatim):

«Η Ελλάδα επικύρωσε τη Συνθήκη Κατάργησης Ναρκών στις 25 Σεπτεμβρίου 2003, την ίδια μέρα όπως και η Τουρκία, σύμφωνα με τη μεταξύ τους συμφωνία του Απριλίου του 2001. Από το 2000 μέχρι το 2002, η Ελλάδα καθάρισε 3,7 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα ναρκοθετημένου εδάφους. Η Ελλάδα ολοκλήρωσε την εκκαθάριση των συνόρων της με τη Βουλγαρία το Δεκέμβριο του 2001. Η Ελλάδα έχει σκοπό να συντηρήσει αμυντικά ναρκοπέδια στα σύνορα με την Τουρκία και έτσι αφαιρεί νάρκες κατά προσωπικού από τα υπάρχοντα ναρκοπέδια και τις αντικαθιστά με νάρκες οχημάτων. Μεταξύ 1999 και 2003, η Ελλάδα παρείχε περισσότερα από 7,3 εκατομμύρια € σε επιδοτήσεις για ενέργειες σχετικές με νάρκες. Από το 1999, τουλάχιστον 67 αλλοδαποί έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί σοβαρά από νάρκες στην Ελλάδα. Το 2003 αναφέρθηκαν 12 νέα περιστατικά (10 σκοτώθηκαν και 2 τραυματίστηκαν).

Στην αναφορά του Άρθρου 7 τον Ιούλιο 2004, η Ελλάδα έδωσε τον αναθεωρημένο αριθμό των 1.566.532 αποθηκευμένων ναρκών κατά προσωπικού, που συμπεριλάμβανε πέντε τύπους: M2 (214.374), DM31 (794.400), M16 (553.359), M14 (3.895) και ADAM κάλυκες πυροβολικού (504). Το Μάρτιο του 2002, του Υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπολόγισε τον αριθμό των αποθηκευμένων σε 1.078.557, χωρίς να υπολογίζονται οι νάρκες τύπου ADAM. Στις συναντήσεις της Διαρκούς Επιτροπής τον Ιούνιο του 2004, η Ελλάδα υπολόγισε τις αποθηκευμένες νάρκες στο σύνολο των 1.506.028, χωρίς τις ADAM. Κάθε βλήμα πυροβολικού ADAM περιέχει 36 μεμονωμένες νάρκες κατά προσωπικού και έτσι τα 504 βλήματα που είναι τοποθετημένα στην Ελλάδα περιέχουν 18.144 νάρκες, ανεβάζοντας την ποσότητα σε 1.584.172.

Ελλάδα και Βουλγαρία συμφώνησαν το Νοέμβριο του 1997 να αφαιρέσουν τις νάρκες από τα κοινά τους σύνορα. Η Ελλάδα ολοκλήρωσε τη δια χειρός εκκαθάριση της δικής της πλευράς των συνόρων το Δεκέμβριο του 2001, με υπολογιζόμενο κόστος 5,7 εκατομμύρια € από τον Οκτώβριο του 1997 μέχρι το Δεκέμβριο του 2001. Εκκαθαρίστηκαν τριάντα οκτώ ναρκοπέδια και αφαιρέθηκαν συνολικά 16.181 νάρκες κατά προσωπικού και 12.409 αντιαρματικές νάρκες. Είκοσι πέντε από τα ναρκοπέδια ελέγχθηκαν και πάλι την περίοδο 2002-2003

Η εκκαθάριση ναρκών διενεργείται από το Τάγμα Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων, που συγκροτήθηκε το 1954. Περιλαμβάνει 16 ομάδες, κάθε μία από τις οποίες στελεχώνεται από οκτώ άνδρες και έναν Υπεύθυνο Μηχανικό. Χρησιμοποιούνται τεχνικές εκκαθάρισης δια χειρός. Το 2004, τέσσερις από τις ομάδες εργάζονταν στα ναρκοπέδια του Έβρου. Το 2005, πέντε ομάδες θα αναπτυχθούν στον Έβρο. Από το 1954 μέχρι το 2002, η δραστηριότητα εκκαθάρισης των ναρκοπεδίων έχει παραδώσει ασφαλή περισσότερα από 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης, αποκαλύπτοντας 250.000 νάρκες και άλλα πολεμοφόδια. Η Ελλάδα ανέφερε ότι μεταξύ 2000 και 2003, 3.7 τετραγωνικά χιλιόμετρα ναρκοπεδίων εκκαθαρίστηκαν ή μειώθηκαν σε έκταση, και αφαιρέθηκαν 16.000 νάρκες κατά προσωπικού και 14.000 αντιαρματικές νάρκες, ενώ 18.000 UXO (βλήματα που δεν έχουν εκραγεί) καταστράφηκαν ή εξουδετερώθηκαν.

Η προθεσμία της Ελλάδας, όπως προκύπτει από τη Συνθήκη Κατάργησης Ναρκών, για την εκκαθάριση όλων των ναρκοθετημένων περιοχών υπό την κυριότητα ή εποπτεία της είναι η 1η Μαρτίου 2014»

Άρα λοιπόν από την αναφορά που παρατέθηκε παρατηρούμε ότι η Ελλάδα και ιδιαίτερα ο Ελληνικός Στρατός διεξάγουν ένα σοβαρό αγώνα κατά του κινδύνου των ναρκών εφαρμόζοντας τις βασικές αρχές της συνθήκης της Οτάβα.

Ακολουθούν βίντεο με τοποθετήσεις και εκρήξεις κατευθυντικών ναρκών Claymore.

YouTube Preview Image

Στο επόμενο βίντεο παρακολουθούμε την καταστροφή ενός πλυντηρίου με χρήση νάρκης Claymore

YouTube Preview Image

Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΠΛΩΝ του Δρ.Θεοδώρου Λιόλιου

Κάντε ένα σχόλιο