Η απάτη του κινηματογράφου και της τηλεόρασης αποτελεί τη μεγαλύτερη ψυχοπάθεια του αιώνα μας που επιδρά στα παιδιά και στον κουρασμένο η ανεκπαίδευτο εγκέφαλο ορισμένων ενηλίκων. Μόνο όσοι έχουν σκηνοθετήσει βίντεο (έστω και ερασιτεχνικά) αντιλαμβάνονται πλήρως ότι το ψέμα των ταινιών αυτών είναι ένα πανίσχυρο ψυχολογικό εργαλείο. Φανταστείτε ένα άτομο που δε γνωρίζει τίποτα από μια δύσκολη επιστήμη (αστροφυσική, νευροχειρουργική κλπ κλπ) και απαγγέλλει ένα κείμενο της επιστήμης αυτής γραμμή προς γραμμή (ενώ η ομιλία του καταγράφεται στο βίντεο). Μόλις απαγγέλλει μια παράγραφο το βίντεο κόβεται και αυτός διαβάζει και αποστηθίζει την επόμενη για να αρχίσει στη συνέχεια το βίντεο και να παραστήσει ότι γνωρίζει καλά το αντικείμενο. Μόλις συρραφούν τα μικρά αυτά βίντεο (clips) το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μια ψευδαίσθηση ειδικού επιστήμονα ακόμη και αν ο ομιλητής είναι άσχετος η ακόμη και ανόητος. Έτσι λοιπόν χαμηλού επιπέδου ηθοποιοί (ας πούμε για αλλοδαπούς μόνο) παρουσιάζονται ως υψηλού κύρους και επιπέδου προκαλώντας κατάθλιψη στους θεατές για την ταχύτητα τους, τα επιτεύγματα τους, την ομορφιά τους (ψηφιακά μεταλλαγμένη). Εξαπατούν το νέο που αγανακτεί γιατί δεν κατάφερε και αυτός με μερικές «μαγκιές» να γίνει Διευθυντής πολυεθνικής, εξαπατούν τη νέα που πέφτει σε κατάθλιψη που αυτή είναι πιο όμορφη από την ηθοποιό που «τύλιξε» τον νεαρό εφοπλιστή πέφτοντας πάνω του τυχαία η με μια άλλη γελοία σύμπτωση. Το Hollywood (και οι ανά την Ελλάδα αντίστοιχοι μηχανισμοί) ελέγχουν τα πρότυπα και τη δημόσια παρουσία ατόμων που έχουν την υποστήριξη των γονέων τους, συγγενών, εραστών, σκοτεινών οργανώσεων και άλλων υπόγειων μηχανισμών. Ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα που όποιος κάνει τη μεγαλύτερη «μαγκιά» στην τηλεόραση, όποιος τραβήξει την προσοχή με τις υπερβολές του κερδίζει το Λαό και κυβερνά. Όμως, τα νομοσχέδια και η Δημόσια Διοίκηση (καθώς και κάθε φορέας της εξουσίας) απαιτούν σοβαρούς αναγνώστες χιλιάδων σελίδων, ερημίτες μελετητές που θα φροντίσουν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα της νομοθεσίας. Δεν μπορείς να είσαι σοβαρός μελετητής και να φροντίζεις όλη την ημέρα την εμφάνιση σου και τη δημόσια εικόνα σου. Δεν μπορεί να στηρίζεις την πολιτική σου παρουσία στην επικοινωνιακή δύναμη των ΜΜΕ και να είσαι αξιόπιστος – απλά είσαι ηθοποιός και επικίνδυνος όταν αποφασίζεις για την τύχη των συνανθρώπων σου.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή, Νοέμβριος 11th, 2012 στις 17:08 στην κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Τα σχόλια είναι κλειστά, αλλά μπορείς να αφήσεις ένα trackback από το site σου.