Στρατηγός Νίκος Ταμουρίδης: Επειδή στα πλαίσια της επιδιωκόμενης απεθνικοποίησης της χώρας μας, χάριν της παγκοσμιοποίησης, Έλληνες πέφτουν στην παγίδα του διαχωρισμού από την Ορθοδοξία μας και του εξοβελισμού αυτής χάριν δήθεν του Ελληνισμού, παραθέτω δυο προτάσεις του κορυφαίου των κορυφαίων Ελλήνων λογοτεχνών Α. Παπαδιαμάντη καθώς και στίχους του μέγιστου Έλληνα Ιδεολόγου Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Καβάφη:
Παπαδιαμάντης: ”Γραικύλος της σήμερον όστις θέλει να κάμει δημοσία τον άθεον ή τον κοσμοπολίτην, ομοιάζει με νάνον ορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάσει εις ύψος και φανεί και αυτός γίγας. Το Ελληνικό έθνος, το δούλον, αλλ’ ουδέν ήττον και το ελεύθερον, έχει και θα έχει διά παντός ανάγκην της θρησκείας του”.

Καβάφης: Ποίημα ”Ουκ Έγνως”

Για τες θρησκευτικές μας δοξασίες,
ο κούφος Ιουλιανός είπεν: «Ανέγνων, έγνων,
κατέγνων». Τάχατες μας εκμηδένισε
με το «κατέγνων» του, ο γελοιωδέστατος.

Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι
δεν έχουνε σ’ εμάς τους Χριστιανούς.
«Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως• ει γαρ έγνως,
ουκ αν κατέγνως» απαντήσαμεν αμέσως.

Ερμηνευτική Υποσημείωση:

– ανέγνων, έγνων, κατέγνων = διάβασα, κατάλαβα, καταδίκασα

– ανέγνως, αλλ΄ ουκ έγνως, ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως = διάβασες αλλά δεν κατάλαβες, διότι αν καταλάβαινες, δεν θα καταδίκαζες

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή, Μάρτιος 9th, 2014 στις 21:48 στην κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Τα σχόλια είναι κλειστά, αλλά μπορείς να αφήσεις ένα trackback από το site σου.