Ιωάννης Κακουδάκης, Γιάννης ΚακουδάκηςΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
(20 – 29 ΜΑΪΟΥ 1941)

Η Μάχη της Κρήτης αποτελεί μια από τις πιο συγκλονιστικές και πρωτότυπες, ένδοξες και παράδοξες μάχες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην Κρήτη έγινε η πρώτη ρωγμή στο γερμανικό μύθο για το αήττητο του Άξονα, χαρίζοντας ανάταση και ανακούφιση στον Δυτικό Κόσμο και δίνοντας θάρρος στους Ρώσους να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη γερμανική λαίλαπα.

Η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς είχε τεράστια στρατηγική σημασία, γιατί θα αποτελούσε βάση εξόρμησης για τις δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία – Ιταλία – Ιαπωνία) στις χώρες της Μέσης Ανατολής, στο Σουέζ, την Αίγυπτο και τη Βόρεια Αφρική, και θα εξασφάλιζε τις θαλάσσιες βρετανικές συγκοινωνίες μεταξύ Αλεξάνδρειας, Κύπρου και Μάλτας. Η κατάληψη όμως της Κρήτης δεν ήταν εύκολη υπόθεση, γιατί ήταν σχεδόν αδύνατο να γίνει ενέργεια από τη θάλασσα, αφού οι Γερμανοί δεν είχαν αποβατικά πλοία για μια τέτοια μεγάλη επιχείρηση αφενός, και αφετέρου ο αγγλικός στόλος κυριαρχούσε στη Μεσόγειο. Έτσι, αποφασίστηκε τελικά από τον Χίτλερη κατάληψη της Κρήτης να γίνει εξολοκλήρου από τον αέρα. Έτσι, για πρώτη και τελευταία φορά οι Γερμανοί έκαναν μια τέτοιας έκτασης και μορφής επιχείρηση, δηλ. καθαρά αεροπορική επιχείρηση.
Η στρατιωτική κατάσταση της Κρήτης την περίοδο αυτή ήταν απελπιστική. Η V Μεραρχία, η Μεραρχία της Κρήτης, η οποία είχε μεταφερθεί από το Νοέμβριο του 1940 στο Αλβανικό Μέτωπο εναντίον των Ιταλών, παρέμενε αποκλεισμένη ακόμη στην Ηπειρωτική Ελλάδα, και το κενό της οργάνωσης τής άμυνας της Κρήτης είχαν αναλάβει εξολοκλήρου οι Βρετανοί, χωρίς όμως να την υλοποιήσουν στο βαθμό που έπρεπε. Από το Νοέμβριο του 1940 μέχρι το Μάιο του 1941 άλλαξαν έξι διοικητές του Νησιού και η Κρήτη τελικά έμεινε ανοργάνωτη και ανοχύρωτο φρούριο. (Διαβάστε τη συνέχεια στο κείμενο εδώ)

Το EKEO ευχαριστεί το Στγο Ιωάννη Κακουδάκη για την άδεια να δημοσιεύσουμε το κείμενο του)

Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.