Ο μεγάλος εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς ύμνησε την Ελλάδα προσφέροντας ένα ποιητικό λόγο γεμάτο με εθνικές προεκτάσεις. Σε ένα καταπληκτικό ποίημά του, ένα ξέσπασμα λυρικής ορμής, μας δίνει το στίγμα της δύναμης και της αδυναμίας του Ελληνισμού:

Του τύραννου συντρίφτε τους χαλκάδες,                                                 

μα με το συντριμό τους μη μεθύστε,                                                          

πάντα η πλάση σκλάβοι κι αφεντάδες,                                                           

κι ελεύθεροι αλυσόδετοι θα ζήστε!

Γιατ’ είναι κάποιες νέες αλυσίδες,                                                               

είναι για σας, τις φέρνω, γονατίστε!                                                   

Αλυσοδέστε τη χρυσή σας νιότη.  

Τ’ όνομά τους Αλήθεια κι Ωραιότη,                                                

Ταπεινοσύνη, Γνώση, Υπακοή!

Η φυλή μας πάντοτε, στο διάβα της πολυχιλιόχρονης ιστορίας της, είχε (και έχει) μια τεράστια δύναμη. Πάντα συνέτριβε χαλκάδες. Τους χαλκάδες της σκλαβιάς. Αλλά είχε (και έχει) μια εξίσου απίστευτη αδυναμία. Στη συνέχεια μεθούσε από τη συντριβή των αλυσίδων, κι’ έτσι μεθυσμένη καθώς ήταν έπεφτε πολύ εύκολα στην αγκαλιά είτε του διχασμού είτε και της υλιστικής ευημερίας, ξεχνώντας πως η λευτεριά ήρθε με την ενότητα και με τις πνευματικές και τις ηθικές δυνάμεις. Την αλήθεια, την ωραιότητα (αγνότητα της ψυχής), την ταπεινοσύνη, τη γνώση, την υπακοή, τον αγώνα.

Κι αντί αυτού τι συνέβαινε και συμβαίνει διαχρονικά; Διχόνοια μετά από κάθε επιτυχία. Εμφύλιος μετά από κάθε έπος. Παντού είτε η υπερβολή είτε η έλλειψη. Μετά την παλιγγενεσία του ’21, από τη διχόνοια, λίγο έλλειψε να μας σφάξει όλους ο Μπραΐμης. Ελεύθερο κράτος μετά, αλλά αντί για οργάνωση, ανάπτυξη και ευημερία, είχαμε ίντριγκες, δολοπλοκίες, κοτζαμπάσηδες, φατρίες, αντί για πρόοδο χρεωκοπία. Εθνικός θρίαμβος με τους βαλκανικούς αγώνες και μετά εθνικός διχασμός. Νίκη στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά μικρασιατική καταστροφή. Μεγαλειώδες έπος του ’40 και μετά αδελφοκτόνος πόλεμος. Παλινόρθωση στη συνέχεια, αλλά μετά κυπριακή τραγωδία. Μέλος του οράματος της Ευρώπης των εθνών και ύστερα χρεωκοπία και (ας ελπίσουμε όχι) άλλη μια καταστροφή!

Είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένο, πως ότι και να κάνουμε, όσες οικονομικές θυσίες κι αν υποστούμε, όσες τραγωδίες κι αν περάσουμε, δεν πρόκειται να συγκροτήσουμε σωστό κράτος εάν δεν αλλάξουμε εσωτερικά. Εάν δεν βασιστούμε στην σωστή παιδεία, εάν δεν ταπεινωθούμε, εάν δεν στραφούμε από το εγώ στο εμείς, εάν δεν κάνουμε σημαία μας την αλήθεια. Δεν λέει τυχαίως ένας άλλος εθνικός ποιητής, ο Διονύσιος Σολωμός ”το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ότι είναι αληθές”. Βέβαια, τι πιο απλό από το να ακολουθήσουμε και να κάνουμε πράξη αυτά που δίδαξε ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός, ο οποίος όπως είπε είναι: ”η οδός και η αλήθεια και η ζωή”!

Αντιστράτηγος (ε.α) Νικόλαος Ταμουρίδης                                       Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ

(Το EKEO ευχαριστεί το Στγο Ν. Ταμουρίδη για την άδεια του να δημοσιεύσουμε το κείμενο του)

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Κυριακή, Μάιος 4th, 2014 στις 21:26 στην κατηγορία ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Τα σχόλια είναι κλειστά, αλλά μπορείς να αφήσεις ένα trackback από το site σου.