Η τηλεόραση και οι ταινίες του κινηματογράφου αποτελούν τον μεγαλύτερο απατεώνα της σημερινής κοινωνίας που προκαλούν βαρύτατα ψυχολογικά προβλήματα στη Νεολαία. Από πολύ μικρή ηλικία ο νεαρός μαθητής εξαπατάται στο να πιστεύει μέσω της τηλεόρασης ότι υπάρχουν άλλοι που σε πολύ νεαρή ηλικία έχουν ένα τεράστιο γραφείο ως προϊστάμενοι μεγάλης εταιρίας, με όμορφες κοπέλες που ως υπάλληλοι τους περιτριγυρίζουν παλεύοντας για τον έρωτα τους. Οι ήρωες των ταινιών δεν έχουν χρέη, δεν δουλεύουν νύχτα μέρα να κρατήσουν την επιχείρηση τους, δεν έχουν γραφεία γεμάτα ντοσιέ με τιμολόγια και έγγραφα, δεν έχουν πόνους και αϋπνίες παρά μόνο όμορφα κοστούμια. Οι αμούστακοι ψευτοεπιχειρηματίες έχουν πανάκριβα γραφεία με μοναδικά αντικείμενα πάνω τους διακοσμητικά μπιμπελό, ποτά και τη γραμματέα τους ενώ η καθημερινή ενασχόληση τους είναι οι ερωτοδουλειές και η προσπάθεια να ανέβουν ακόμη ψηλότερα εκτοπίζοντας και ανατρέποντας αντιπάλους. Υπάρχει βέβαια κάπου και μια γραφική παράσταση (πίτα) στο πλάνο που την τύπωσαν οι επιτυχημένοι Διευθυντές (με τη βοήθεια τεράστιου ακριβοπληρωμένου επιτελείου) με το Excel και αυτό αποτελεί και την εργασία του μήνα αν όχι του έτους για την οποία λαμβάνουν υψηλούς μισθούς, bonus, ταξίδια κλπ αφού… έτσι δουλεύουν οι επιχειρήσεις με την εκτύπωση πίτας και όχι με τις δωροδοκίες, τη φοροδιαφυγή και τις ακάλυπτες επιταγές (όμως δυστυχώς αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα).

Ο νεαρός τηλεθεατής στο καναπέ του διαμερίσματος του κάνει συνεχώς συγκρίσεις του ψεύτικου προτύπου της οθόνης με τον εαυτό του, τα επιπλέον κιλά του, την ταπεινή του εργασία το φτηνό του αυτοκίνητο (αν έχει) και τις δυσοίωνες επαγγελματικές προοπτικές του. Δεν έχουν όλοι οι νέοι τις αντιστάσεις να αντιληφθούν ότι αυτό που βλέπουν δεν είναι η πραγματικότητα και ότι τα λίγα λεπτά που βλέπουν τον ηθοποιό να υποδύεται το ρόλο του δεν μπορούν να αντισταθμίσουν αυτά που πλήρωσε ο ηθοποιός αυτός σε παραγωγούς, σκηνοθέτες, μάνατζερ κλπ. (που συχνά δεν είναι στα όρια της αξιοπρέπειας και του ανδρισμού!). Συνήθως οι περισσότεροι νεαροί ηθοποιοί συντηρούνται από τους γονείς τους η έχουν και δεύτερη δουλειά αφού υπάρχουν πολλοί που θα δούλευαν δωρεάν προκειμένου να παίξουν τον ήρωα της ταινίας η της σαπουνόπερας. Όμως Αναγνώστη ο γιος σου, ο αδερφός σου, η εσύ ο ίδιος νιώθεις θλίψη και οδύνη γιατί είσαι “αποτυχημένος” και δεν θα έχεις ποτέ αυτή την εικόνα. Θυμώνεις με τους γονείς σου γιατί δεν είναι πλούσιοι και ίσως τους περιφρονείς μερικές φορές διότι δεν έχουν τη βίλα που ήθελες και την μεγάλη εταιρία όπως αυτός στην τηλεόραση. Φυσικά θα το αρνηθείς διότι η κατάθλιψη αυτή είναι ύπουλη και δεν θα σου επιτρέψει ποτέ να το παραδεχθείς ανοιχτά ότι θυμώνεις γιατί δεν είσαι εσύ αυτός ο «ήρωας».
Ο κοπέλες από την άλλη μεριά κατακλύζονται από τις εικόνες των ηρωίδων των ταινιών και των διαφημίσεων οι οποίες το πρωί ξυπνούν με τα μαλλιά και το μακιγιάζ έτοιμα για νυχτερινή έξοδο και διασκέδαση με τον τάδε γιο του εφοπλιστή (και όχι με τον εργάτη και τον άνεργο πτυχιούχο). Οι ηρωίδες χαμογελαστές επιστρέφουν από τη δουλειά με πανάκριβα αυτοκίνητα (είναι επιτυχημένες διευθύντριες φυσικά!) στο τεράστιο διαμέρισμα τους και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα (αφού τις έχουν υποδεχθεί τα πανάκριβα σκυλιά τους στο γκαζόν της βίλας) έχουν ανανεωθεί με πανέμορφους επιτυχημένους συζύγους να τους περιμένουν και τα παιδιά να έχουν φάει, να έχουν διαβάσει και να μην αρρωσταίνουν ποτέ ούτε και να λερώνονται. Οι άντρες σπεύδουν στο δρόμο να προσφέρουν στις ηρωίδες τα πάντα και η ανεργία δεν τις φοβίζει, δεν έχουν πόνους περιόδου, δεν φοβούνται και δεν τους νοιάζει πότε θα παντρευτούν και θα γίνουν μητέρες. Και εσύ φυσιολογική νεαρή Αναγνώστρια, με τα κιλά που σου προσέθεσε η μελέτη και το άγχος της ηλικίας, με τους πόνους και τους φυσιολογικούς φόβους σου πασχίζεις καλή μου να μπεις σε εκείνο το στενό τρισάθλιο χαμηλοκάβαλο παντελόνι που φοράει εκείνη η κούκλα στη βιτρίνα και η φύση αρνείται να κρύψει αυτό που θέλεις εσύ. Η κατάθλιψη που νοιώθεις μετατρέπεται σε οργή γιατί δεν μπορεί να πάψεις να τρως τυρόπιτα η σοκολάτα και δεν μπορείς να τρως εκείνο το πρωινό που βλέπεις στην ταινία η στη διαφήμιση που θέλει ώρες να προετοιμαστεί.

Η καθημερινή αδυσώπητη επίθεση των ψυχολόγων που σχεδιάζουν τις διαφημίσεις και τις ταινίες προκαλεί κατάθλιψη στους νέους και τις νέες που αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να διανύσουν πολύ δρόμο μέχρι να νιώσουν ασφαλείς στην εργασία τους και στο εισόδημα τους ενώ για τους περισσότερους αυτό δεν γίνεται ποτέ (ιδιαίτερα μετά την de facto άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο).
Κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει τους νέους και τις νέες που καταθλίβονται εκτός από τους γονείς και τους δασκάλους και καθηγητές. Αρκετοί θα σπεύσουν να προσηλυτίσουν τη νεολαία υποσχόμενοι ειρήνη, ηρεμία, ασφάλεια και σε αυτούς εντάσσονται εκτός των θρησκευτικών αιρέσεων και οι έμποροι ναρκωτικών καθώς και οι πάσης φύσεως εξτρεμιστές της πολιτικής.
Πρέπει να διδάξουμε στα νέα παιδιά τις μεθόδους και τους μηχανισμούς της απάτης που έχουν στηθεί εναντίον τους. Το έργο αυτό δεν είναι εύκολο και θα επιβαρύνει το διδακτικό έργο των δασκάλων καθώς και τον καθημερινό μόχθο των γονέων. Όμως αν δεν φροντίσουν οι γονείς και οι δάσκαλοι και καθηγητές τότε αργά η γρήγορα τα παιδιά μας γεμάτα οργή θα μας απορρίψουν και θα μας εκδικηθούν πετώντας τα βιβλία από τους σχολικούς σάκους και γεμίζοντας τους με βόμβες μολότοφ όπως θα τους πείσουν οι εγκληματίες που ωθούν τη νεολαία στη βία με αντάλλαγμα την εξουσία και την εκδίκηση.
Συνάδελφε Δάσκαλε, Φίλε Γονέα, μίλα στο ανήλικο παιδί σου για την απάτη αυτή ακόμη και αν σε ειρωνευτεί διότι τότε τουλάχιστον στο μέλλον δεν θα νιώθεις τύψεις για την ολιγωρία σου.

Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.