Πολεμικά Μουσεία, Ιστορικά Κειμήλια, Αδρανή Όπλα, Συλλέκτες Όπλων, Συλλογή Όπλων, Εμπόριο Όπλων, Έκθεση Όπλων Η ιστορία της Ελλάδας είναι πολεμική και γεμάτη όπλα. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από τα ξίφη και τις ασπίδες των Αρχαίων Ελλήνων μέχρι τα πιο πρόσφατα όπλα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η πολιτεία έχει δημιουργήσει μερικά πολεμικά μουσεία όπως αυτό της Αθήνας, της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων καθώς και σε άλλες περιοχές. Υπάρχουν όμως φιλότιμοι πατριώτες ιδιώτες που με δικά τους έξοδα συντηρούν πολεμικά μουσεία μικρής η μεγάλης κλίμακας προσπαθώντας συχνά να πάρουν κάποια ενίσχυση από την πολιτεία. Το Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Όπλων (EKEO) παρατηρεί με συμπάθεια αυτή την προσπάθεια και παρίσταται ως επιστημονικός σύμβουλος σε κάθε μη κερδοσκοπικό φορέα που θέλει να δημιουργήσει ένα Μουσείο Όπλων. Οι προκαταλήψεις που υπάρχουν στον τομέα αυτό μπορούν να αντιμετωπισθούν με μια επιστημονική έκθεση ασφαλείας του Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων (EKEO) όσον αφορά την ιστορικότητα των όπλων αυτών (κειμήλια, ανάγκη προβολής τους για ιστορικούς λόγους κλπ). Παράλληλα ως επιστημονικός σύμβουλος ασφαλείας ο Διευθυντής του EKEO αναλαμβάνει την εκπόνηση επιστημονικής έρευνας σε θέματα ασφαλείας του χώρου, συμβουλεύοντας τον ιδιοκτήτη του Πολεμικού Μουσείου για όλες τις πτυχές που αφορούν το Μουσείο Όπλων. Επίσης το ίδιο το EKEO προβάλλει τα εκθέματα του Μουσείου Όπλων μέσω της ιστοσελίδας του παράγοντας παράλληλα βίντεο για την ενημέρωση των Ελλήνων Πολιτών σχετικά με τις ιστορικές πτυχές των εκθεμάτων. Σε κάθε περίπτωση ο Καθηγητής Δρ. Θεόδωρος Λιόλιος υποστηρίζει την επιστημονική έκθεση του EKEO ενώπιον πάσης αρχής και εξουσίας προκειμένου να τεκμηριωθεί η πραγματική ανάγκη ύπαρξης του εν λόγω μουσείου ενώ παράλληλα υπογραμμίζονται οι ελλείψεις και οι ανάγκες του Πολεμικού Μουσείου. Τα πολεμικά μουσεία που τίθενται υπό τον έλεγχο του Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων υποχρεούνται να τηρούν όλες τις οδηγίες και τις συμβουλές του EKEO αλλιώς το επιστημονικό ίδρυμα δε φέρει καμία ευθύνη για την ασφάλεια του χώρου και τις εν γένει δραστηριότητες του.
Χαρακτηριστική περίπτωση φιλότιμης προσπάθειας είναι το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο «Μιχάλη Τσαρτσίδη» στο Σιδηρόκαστρο που παρουσιάζουμε συνοπτικά παραθέτοντας στοιχεία από σχετική ιστοσελίδα.
Η συλλογή του χωρίζεται σε δυο τμήματα, το πολεμικό και το λαογραφικό. Ο ιδιοκτήτης της συλλογής ξεκίνησε να συλλέγει όπλα και πολεμικό υλικό από τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα διαθέτει μια μεγάλη συλλογή όπλων, τα οποία χρονολογούνται από τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκτός από τα κάθε είδους τυφέκια, περίστροφα και πιστόλια, μπορεί να δει κανείς γερμανικές βόμβες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παλάσκες, κράνη, σακίδια τροφίμων κλπ., αλλά και φωτογραφίες από τη μάχη στα οχυρά του Ρούπελ, επιστολές Ελλήνων πολεμιστών αποθηκευμένες στα τυφέκιά τους, την σημαία του Αρχηγείου του Ελληνικού Στρατού Μέσης Ανατολής, γερμανικές προπαγανδιστικές αφίσες, ένα κομμάτι σαπούνι φτιαγμένο από ανθρώπινο λίπος (Εβραίου θύματος του Ολοκαυτώματος) κ.α. Πολύ σπάνιο, ως σύλληψη και ως εκτέλεση, είναι ένα τυφέκιο, καμουφλαρισμένο σε μπαστούνι ηλικιωμένου, που χρησίμευε για μυστικές εκτελέσεις. Τα πιο πρόσφατα εκθέματα είναι κράνη του σερβικού στρατού με τρύπες, αποδείξεις εν ψυχρώ εκτελέσεων των Σέρβων στρατιωτών από μαχητές του UCK.
Καλούνται οι πολίτες και τα σχολεία να επισκεφθούν το εν λόγω μουσείο διότι θα τους ωφελήσει τόσο από παιδαγωγική όσο και από εθνικοπατριωτική άποψη.

Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.