Πολεμικά Αεροσκάφη - Δομική ΖωήΟ χρονικός ορίζοντας επιχειρησιακής χρήσης των πολεμικών αεροσκαφών από τις αεροπορικές δυνάμεις  βρίσκεται σήμερα υπό αναθεώρηση. Οι δυσχερείς οικονομικές συνθήκες σε παγκόσμιο επίπεδο επιβάλλουν στις πολεμικές αεροπορίες να διατηρήσουν αεροσκάφη σε χρήση πέραν του αρχικά αναμενόμενου ορίου των 30-35 ετών. Παρατηρεί κανείς σήμερα ότι η μέση ηλικία των στόλων αεροσκαφών είναι σαφώς μεγαλύτερη σε σχέση με προηγούμενες περιόδους, με χαρακτηριστικότερη ίσως την περίπτωση της πολεμικής αεροπορίας των Η.Π.Α. (U.S. Air Force, USAF) η οποία διαθέτει τον πιο “γηρασμένο” στόλο αεροσκαφών στην ιστορία της (≈21 έτη).

Η ανάγκη να εξασφαλισθεί η δομική ακεραιότητα (structural integrity) και η ικανότητά  των αεροσκαφών αυτών να ανταποκρίνονται με επιτυχία στους επιχειρησιακούς τους ρόλους, είναι τα κύρια προβλήματα που καλούνται να επιλύσουν οι χρήστες σε συνεργασία με εξειδικευμένους φορείς έρευνας & ανάπτυξης και την βιομηχανία. Η λήψη της  τελικής απόφασης για διατήρηση σε χρήση (μετά από εκσυγχρονισμό) ή απόσυρση ενός στόλου αεροσκαφών αποτελεί αποτέλεσμα στάθμισης ενός πλήθους παραμέτρων, με αυξημένη βαρύτητα να δίδεται στις διατιθέμενες (οικονομικές) δυνατότητες, στον επιχειρησιακό σχεδιασμό (π.χ. ανάγκη για τεχνολογική υπεροχή έναντι του αντιπάλου, επιχειρησιακοί ρόλοι, κλπ) και στην καταλληλότητα των αεροσκαφών, ως προς την δομική τους κατάσταση, το κόστος υποστήριξης, την επάρκεια των ανταλλακτικών, κλπ.

Αποτέλεσμα των προσπαθειών αυτών είναι η ολοένα και αυξανόμενη τάση για την ανάπτυξη και εφαρμογή προγραμμάτων επέκτασης της δομικής ζωής των αεροσκαφών (Structural Life Extension Programs, SLEP),  σε συνδυασμό πάντα με εκτεταμένο ή περιορισμένο εκσυγχρονισμό (modernization) του εξοπλισμού ρόλου που διαθέτουν (ηλεκτρονικά και οπλικά συστήματα). Το επιχειρησιακό κενό που δημιουργείται έως την απόκτηση και πλήρη αξιοποίηση των αεροσκαφών της 5ης τεχνολογικής γενιάς (F-22, F-35, RAFALE, κλπ) καλύπτεται μέσω των προγραμμάτων αυτών, ωστόσο η λύση αυτή στις περισσότερες των περιπτώσεων θεωρείται προσωρινή. Κατά κανόνα ο ορίζοντας των προσωρινών αυτών λύσεων ανέρχεται στα 10-20 έτη πέραν της αρχικά αναμενόμενης επιχειρησιακής ζωής των αεροσκαφών, αποτέλεσμα το οποίο κρίνεται αρκετά επωφελές για τις αεροπορικές δυνάμεις, σε σύγκριση πάντα με το αρχικό όριο χρήσης των 30-35 ετών.

Τα σχόλια δεν επιτρέπονται.